Archiwa kategorii: Relacje

Warsztaty zdrowego jedzenia dla przedszkolaków

Relacje,
warsztaty zdrowego jedzenia
warsztaty zdrowego jedzenia

Kilka dni temu miałam wielką przyjemność gościć u przedszkolaków i razem z nimi przyrządzać zdrowe jedzenie. Nie było to gotowanie, ale robiliśmy warzywną sałatkę, koktajle z owoców i ziół, szaszłyczki z owoców suszonych i świeżych oraz zdrowe słodycze, czyli kulki ryżowo-bakaliowe z bananem i gorzką czekoladą.

Warsztaty zdrowego jedzenia zrobiłam na prośbę koleżanki z kursu francuskiego dla nauczycieli, która teraz zajmuje się oddziałem przedszkolnym w byłej szkole moich dzieci.

Dotychczas gotowałam z gimnazjalistami albo uczniami szkół podstawowych czy gastronomicznych, nie wiedziałam jak uda mi się gotowanie z przedszkolakami, ale liczyłam na to, że potrafię nawiązac kontakt z dziećmi w każdym wieku, więc i tu powinno się udać. I już po kilkunastu minutach wspólnej pracy podbiegła do mnie dziewczynka z okrzykiem „ciociu, kocham Cię ” i kilka innych poszło za jej przykładem 🙂 Warsztaty zdrowego jedzenia zaczęły się  bardzo przyjemnie.

Zastałam przedszkolaki już przygotowane, w fartuszkach, czepeczkach i z umytymi rączkami. Najpierw porozmawiałam z nimi o zdrowym odżywianiu się , zaletach świeżych warzyw i owoców i przyjemnościach wynikajacych ze wspólnego gotowania.

Zrobiliśmy najpierw sałatkę na bazie sałaty z pomidorkami koktajlowymi i moimi domowymi kiszonymi ogórkami z papryką. Elfiki – bo tak się nazywają przedszkolaki – bardzo chętnie mi pomagały, plastikowymi nożami na deseczkach kroiły pomidorki i ogórki, sałatę rwały na drobne kawałki rękami. Dodałam jeszcze twaróg, doprawiłam moim domowym octem jabłkowym i zdrowym olejem rydzowym, przyniosłam też z domu zioła z grządki – natkę pietruszki i oregano. Dzieci chętnie wąchały zioła a nawet ocet, by poznać zapachy zdrowego jedzenia. Sałatka jeszcze nie wszystkim smakowała, mimo, że kwaskowy smak sosu złamałam odrobiną cukru. Widać było, które dzieci są oswojone ze smakiem surowych warzyw i że trzeba nad zdrowymi nawykami jeszcze popracować. Ale jadły z zainteresowaniem, niektóre z dokładką 🙂

Równie chętnie pracowały Elfiki przy produkcji zdrowych słodyczy. Wymyśliłam kulki na bazie zgniecionych bananów, zmiksowanych orzeszków ( wzięłam blender), tartej gorzkiej czekolady, pokruszonych wafli ryżowych  i suszonych owoców –  żurawiny i rodzynek. Dodaliśmy jeszcze miód , którego słoiczek dostałam dzień wcześniej na spotkaniu turystycznym od Twojego Pszczelarza. To wszystko wymieszaliśmy na  pulpę , każdy łyżką nabierał sobie porcję na talerzyk, toczył z niej kulkę lub jajo i obtaczał we wiórkach kokosowych. Niektóym dzieciom smak takich słodyczy wydawał się dziwny, ale wszystkie zjadły ze smakiem 🙂

W przygotowaniu kuleczek pomagały dzieciom ciocia Viola i ciocia Gosia , ja w międzyczasie robiłam na raty koktajl „jabłko, gruszka i pietruszka” , z owoców i ziół, z dodatkiem banana i mandarynki, miodu, zielonej pietruszki i mięty. Wyszedł bardzo aromatyczny, dzieci chętnie go piły. Przedtem jeszcze robiły mini-szaszłyczki z owoców suszonych i świeżych.

Dzielnie kroiły banany, jabłka i gruszki, obierały mandarynki i nadziewały kawałki na wykałaczki, przekładając suszonymi morelami i rodzynkami. Coicia Viola zrobiła na pamiątkę każdemu zdjecie ze swoim szaszłyczkiem i na koniec każdy zjadł własnoręcznie zrobioną zdrową przekąskę.

Chyba dzieci były zadowolone z warsztatów, bo na koniec nie chciały mnie wypuścić 🙂 Dla mnie to byłą duża przyjemność gotować z tak miłą i chętną grupą – dziękuję tez Cioci Violi i Cioci Gosi za fachowe przygotowanie i pomoc w ogarnięciu wesołej gromadki. Na koniec zachęciłam dzieci do wspólnego rodzinnego gotowania. Mam nadzieję, że zapamiętały co nieco i zdrowe nawyki będzie im łatwiej przyswoić.

 

 

Big rogal i sernik dyniowy na koncerty Korteza w Poznaniu

Ciasto dla Korteza, ciasto dla muzyka, Relacje, ,

Miałam wyjątkowe szczęście wybrać się ostatnio na dwa koncerty Korteza, a pierwszego wysłuchać  w dniu premiery jego drugiej płyty. Tego dnia Kortez z zespołem śpiewali bowiem w Poznaniu a tam mi dotrzeć najłatwiej. Zastanawiałam się, jakie ciasto zrobić na tę okazję. Druga płyta ma tytuł Mój dom, z domem kojarzy mi się przede wszystkim ciasto drożdżowe. W Poznaniu listopad to czas szczególny, 11-go jada się tu specjalne rogale świętomarcińskie, z masą z białego maku , z drożdżowego , półfrancuskiego ciasta. Upiekłam więc wielkiego rogala , by łatwiej było go podzielić między całą ekipę ( to był koncert z zespołem) a nawet i gości.

Ostatnio Kortez wspominał , że bardzo mu smakuje placek marchewkowy, taki mniej kaloryczny, więc zrobiłam go też i zawiozłam obydwa do Poznania .

Zawsze żartuję, że dostarczam Zespołowi Korteza „bombę kaloryczną ” , tym razem wszystko bardzo smakowało , zarówno rogal, który zrobił wrażenie też swoim wyglądem jak i placek marchewkowy z dodatkiem gruszki. Jeszcze przed koncertem porozmawiałam z Kortezem o nowej płycie, przekazałam swoje pierwsze wrażenia . Dla mnie , jak i dla wszystkich była bardziej pesymistyczna w odbiorze niż ta pierwsza, której różnorodność pozwalała na oddech pomiędzy silnymi emocjami niektórych utworów . Poza tym wydaje mi się, że głos Korteza, który uwielbiam ( nawet ten podczas zwykłej rozmowy) stracił nieco na świeżości, która mnie tak urzekła przy pierwszej płycie. Stał się za to dojrzalszy.

Na koncercie piosenki z drugiej płyty, wysłuchane na żywo  przemówiły jednak do mnie inaczej . Wywołały silniejsze emocje, ale o mniej pesymistycznym zabarwieniu. Najbardziej do mnie przemówiła „Dobrze, że Cię mam”, najwięcej do myślenia dała „Pierwsza” , z dużym sentymentem słuchałam „Nic tu po mnie” , bo byłam świadkiem powstania muzyki do niej ( kiedyś podczas próby), wrażenie „deja vu” miałam przy „Film przed snem”… Ale niezmiennie łzy zakręciły mi się przy „Zostań ” , które w zestawieniu z piosenkami z drugiej płyty przemówiło do mnie w pełniejszy jeszcze sposób.

Rozmawiając o tym po koncercie z Kortezem usłyszałam, że właśnie druga płyta jest uzupełnieniem tej pierwszej… Zapytałam też czy  śpiewanie tak negatywnie  emocjonalnych tekstów nie wpłynie mocno na ich wykonawcę i usłyszałam, że ma on swoje sposoby na zachowanie równowagi . Jakie, to już zostawię dla siebie…

Podczas koncertu z Zespołem nastrój był regulowany, po ostatniej, otwartej do interpretacji piosence „Wyjdź ze mną na deszcz” zabrzmiało lżejsze, entuzjastycznie powitane „Z imbirem”, po pełnych emocji Zostań i Od dawna juz wiem rozbudowane muzycznie przy pomocy Zespołu Kominy i nowy utwór po angielsku, wywołujące wśród widzów mieszane uczucia. Mnie pozwoliły odetchnąć , złapać oddech na końcu i dać się ponieść muzyce.

Płyta Korteza sprzedawała się jak ciepłe bułeczki, każdy kto chciał mógł po koncercie dostać autograf, pogadać z artystą . Ja po koncercie się zagadałam z ekipą , więc musiałam poczekać na drugi koncert w Poznaniu , bardziej kameralny, z trio 🙂

Przyznam, że lubię koncerty z Zespołem ze względu na bogatą oprawę muzyczną, ale te kameralne podobają mi się bardziej.  Mogę bardziej się skupić na słowach i ich interpretacji, choć tym razem to, co robił Olek Świerkot na gitarze ( jest uzupełnieniem duetu z początków , Kortez i Krzysztof Domański) robiło mocne wrażenie.

Tym razem Kortez zamówił swój ulubiony sernik , zrobiłam taki z dodatkiem pureee z dyni i sokiem z pamarańczy, na spodzie z dodatkiem orzechów i cynamonu. Przepis podam innym razem, bo dziś mi się dobrze pisze o muzyce i emocjach i nie mam głowy do kulinariów 🙂 Był podobny do tego, który jadł Kortez rok temu . Zdjęcie jest kawałka próbowanego w domu . Kortez poczatkowo spróbował mały kawałek, ale po stwierdzeniu, że jest za…sty, dokrawał sobie kolejne… niczym pewne znane mi i bliskie osoby 🙂

Tym razem układ piosenek był nieco inny, te z nowej płyty przeplatały się z tymi ze starej i wszystko mi się bardzo ładnie poukładało . Na dodatek byłam swego rodzaju „przewodnikiem” dla młodego fana Korteza, który spóźniony siadł obok mnie na końcu rzędu i pytał – najpierw o to, czy spóźnił się na piosenki z nowej płyty ( nie, przyszedł akurat gdy brzmiała Pierwsza ) , potem cichutko wymienialismy na bieżąco wrażenia, dalej wyjaśniłam, że zawsze są bisy a po koncercie Kortez rozmawia z fanami i rozdaje autografy… To był jego pierwszy koncert a dla mnie okazja by policzyć , który… 11 , nie wszystkie mają osobne wpisy na blogu, ale jest o nich wspomniane 🙂 dzięki moim sugestiom chłopak pobiegł do auta po zakupione w tym dniu płyty i poszedł po autograf , mam nadzieję, że udało mu się też pogadać z Kortezem.

Ja cały czas mam w głowie wspomnienia z koncertów, piosenki Korteza z nowej płyty, wciąż odkrywam w nich coś nowego. A na płycie mam też specjalne podziękowanie. Ależ nie ma za co, dla mnie to czysta przyjemność piec ciasta dla kogoś, kogo bardzo lubię i podziwiam 🙂

 

Chałka drożdżowa na wernisaż Obrazków ahgsfds

Ciasta, ciasto dla muzyka, Relacje,
chałka drożdżowa
chałka drożdżowa

Uwielbiam kreatywną kuchnię , pieczenie ciast czy robienie potraw związanych tematycznie z ciekawymi wydarzeniami. W ubiegłą niedzielę bohaterką pewnego wernisażu była drożdżowa chałka . Zacznę jednak wszystko od początku :

 

Jakiś czas temu moje dzieci podrzuciły mi adres zabawnego fanpage Zapisz obrazek jako ahgsfds. Rysunki jego autora są dowcipne, inteligentne i opierają sie na żartach słownych – jako była „pani od polskiego” nieco się wymądrzę – to dosłowna interpretacja stałych związków frazeologicznych ( np.paleta cieni, stroje galowe , kalendarz majów ) i w ogóle zabawa słowem na najwyższym poziomie, czyli to, co uwielbiam ja i moje dzieci. Jeśli ktoś czasem pobłądzi w zakamarki mojego bloga i trafi na Grażyna pisze, to zrozumie o co chodzi 🙂

Te obrazki zawsze poprawiają mi humor i  gdy zobaczyłam, że mają swoją wystawę i spotkanie z Autorem w Krakowie, od razu przyszedł mi do głowy pomysł podobnej imprezy w Poznaniu ( któreś z dzieci powiedziało mi, że twórca Obrazków tu mieszka).

Ugościła nas restauracja Pastela, której nazwa jest nieprzypadkowa. Asia, jej współwłaścicielka często organizuje tam wystawy i wernisaże zaprzyjaźnionych artystów, ale jak przyznała przy powitaniu, takich jak te – z Internetu – to jeszcze nie miała 🙂

 

Dodała też, że najbardziej rozbawiło ją to, że chałka, która na obrazkach stała się abstrakcją, została przeze mnie ponownie zmaterializowana :

 

Jak się okazało, nie tylko przeze mnie, bo jedna z fanek, Zuza, upiekła na spotkanie bezglutenową , by sama mogła też chałki skosztować 🙂

 

ma cudne oczka, jak ta z Obrazków 🙂

Teraz chwila przerwy w relacji na przepis, bo uczestnicy spotkania domagali się go . Dawno chałki nie robiłam a i wtedy nie była bardzo udana więc przepisu szukałam w sieci. W końcu postanowiłam wypróbować swoje drożdżowe ciasto do rogalików czy bułeczek a w zaplataniu posłużyłam się podstępem 🙂

CHAŁKA DROŻDŻOWA

Ok.1/2 kg  mąki pszennej

8 dkg  stopionego masła i 2 łyżki oleju

30 g drożdży

szklanka mleka

sok z połowy mandarynki

1 jajko i 3 żóltka

3 łyżki  cukru i łyżka z wanilią

szczypta soli

łyżka nalewki kwiatów dzikiego bzu ( lub innej)

mak do posypania

białko do smarowania

Najpierw roztarłam drożdże z łyżeczką cukru, dodałam letnie mleko ( 1/3 szklanki ), posypałam łyżką mąki i odstawiłam do wyrośnięcia. W międzyczasie stopiłam i przestudziłam masło ,  wymieszałam cukier  z jajkiem i żółtkami za pomocą trzepaczki.

Do miski wsypałam mąkę i sól, dodawałam stopniowo mieszając : wyrośnięty rozczyn, jajka z cukrem, resztę mleka, wyciśnięty z pomarańczy sok , olej i  stopione masło w temperaturze pokojowej. Wyrabiałam drewnianą łyżką, w międzyczasie dolałam nieco aromatycznej nalewki . Gdy ciasto zaczęło odstawać od brzegów miski i pojawiły się pęcherzyki powietrza, odstawiłam je w ciepłe miejsce na pół godziny do wyrośnięcia .

Wyrośnięte ciasto zbiłam drewnianą łyżką, by je odgazować i wyrzuciłąm na omączony blat. Wyrobiłam je jeszcze ręcznie, składając kilka razy , jak do chleba . Podzieliłam na 4 części i utoczyłam wałeczki o przekroju ok 3-4 cm i długości ok 30 cm ( jeden był nieco krószy). W przepisach widziałam zaplatanie z 5 części, ale ja umiałam pleśc warkocze ( nosiłam je do 5 klasy podstawówki a potem na studiach) tylko z trzech pasem.

 

Poradziłam sobie w sprytny sposób, kładąc krótszy wałek na dół jako bazę a na nim zaplotłam chałkę z trzech części. W ten sposób mogłam spodziewać się wyższej , niż takiej z samych trzech splotów 🙂 Aha, plotłam już na wysmarowanej blasze, na imprezę chałki były dwie .

Dumna, że ta część pracy mi się udała posmarowałam za pomocą pędzelka chałki białkiem i posypałam makiem. Właściwie powinna być kruszonka, ale nie chciałam sobie mnożyć stresu… Próbowałam bowiem nowy piekarnik…

Piekły się w 180 C około 45 minut, sprawdzałam patyczkiem, czy w środku są suche. W próbnej, pieczonej trzy dni wcześniej zrobiłam mały błąd, bo w miejscach splotów były miejscami lekko niedopieczone, więc teraz szczególnie na te fragmenty uważałam. Nie wyszły typowo piękne, splecione chałki, wyrosły mi zbyt puszyste, ale ja już tak mam z drożdżowym ciastem – wszystko mi wyrasta zazwyczaj zbyt bujnie 😉

Jak widać smakowało nawet najmłodszym fankom Obrazków 🙂 przekrój wiekowy na spotkaniu był bardzo szeroki, od wczesno nastoletnich do prawie senioralnych. Najwięcej było młodych ludzi , którzy ze znawstwem dyskutowali o historii internetowych memów 🙂

 

Autor Obrazków opowiadał najpierw wszystkim o swojej pasji i związanych z tym działaniach , potem odbyły się swobodne rozmowy przy kawie, chałce i drożdżowym placku , dla chętnych przy piwie . Ściany Pasteli pięknie wyglądają ozdobione Obrazkami 🙂

Kto chciał , mógł nabyć Obrazek od razu z autografem :

 

Szczególnie miłymi gośćmi były wokalistki zespołu w którym udziela się też Autor Obrazków , wypatrujcie ich w na muzycznych wydarzeniach nie tylko w Poznaniu 🙂

Okazało się, że moja pasja kulinarna po raz kolejny połączyła się z muzyczną i mogę tę relację dodać do blogowej kategorii Ciasto dla muzyka 🙂

Mnie ten wieczór naładował tak pozytywną energią, rozmowy z pełnymi humoru i skłonnymi do ciętych ripost fanami Obrazków naładowały mi akumulatory , co było mi bardzo potrzebne . Przy okazji zrobiłam fajne prezenty moim dzieciom, które całą trójką są wielbicielami talentu Admina Zapisz obrazek jako ahgsfds .

Obrazki jeszcze wiszą w Pasteli, kto chce może je tam zobaczyć a także zrobić prezent sobie i najbliższym. Może też upiec chałkę z mojego przepisu – przyjemnie jest materializowac abstrakcje 🙂

Do zobaczenia w Pasteli i na fanpage Obrazków 🙂

 

Smaki Wisły – Król Ziemniak i ptactwo

Relacje


Taki widok na stole zastali uczestnicy jesiennych warsztatów Smaki Wisły. Tematem przewodnim były ziemniaki i ptactwo . Te pierwsze zobaczyliśmy …nawet w probówkach, bo tak się odtwarza niektóre odmiany w Instytucie Ziemniaka w Boninie. Były też te wykopane w blogerskim ogródku, dostarczone przez Europlant. Po zapoznaniu się z planem warsztatów poszliśmy na spacer po pięknym wilanowskim parku gdzie pani ornitolog opowiedziała nam o ptakach , które wykorzystywano do jedzenia nie tylko za czasów króla Jana III.

Dzień był piękny i spacer po parku, obserwowanie kaczek i słuchanie ciekawych opowieści było prawdziwą przyjemnością.

Potem poszliśmy do blogerskiego ogrodu , zobaczyć, jak rosną rośliny posadzone przez nas wiosną i pozbierać wykopane ziemniaki. O ich historii opowiadał „Król ziemniaka” :

Próbowaliśmy pysznej miechunki a nawet kwiatów nasturcji, skubaliśmy listki sałaty

Niektóre warzywa poszły na całość 😉

Ja uwieczniłam przemiłe spotkanie, z Moniką z bloga Kuchnia nasza polska – znamy się w sieci niemal od początków blogowania, od 8 lat i właśnie na warsztatach Smaki Wisły spotkałyśmy się pierwszy raz na żywo 🙂

Miałam i ja swoje 5 minut, a propos ziemnaików i potraw z nich – pokazałam przywiezioną dla koleżanek niezwykłą książkę kucharską, reprint Kucharza Wielkopolskiego i opowiedziałam o niej.

wielkopolski kucharz

Potem przyszła pora na warsztaty  pod wodzą Macieja Nowickiego

Oto jak potraktowane zostały gołębie :

Trzeba je było potem zszyć

Ja w tyle doglądam deseru – była to klasyczna bianka – ryż ugotowany na mleku i zmiksowany , w towarzystwie fig usmażonych w karmelu z winem i winogron :

Pokażę go na końcu, jak na deser przystało. Zacznę od kremowej zupy z prażuchą w formie kuli :

Dalej mięsiwo : gotowe już gołębie :

Nogi perliczki:

Była też pierś bażanta, wszystko podane z aksamitnym ziemniaczanytm puree i pieczonymi warzywami :

Na koniec nasz super deser , o którym już pisałam. Wszystko było pyszne, nauczyliśmy się wielu ciekawych technik i już nie mogę się doczekać listopadowych warsztatów.

 

Ciasto na podróż i alternatywny transport

Ciasta, Relacje

Od ponad dwóch lat podróże kulinarne są stałym elementem mojego życia. Jeżdzę na różne warsztaty i spotkania kulinarne, gdzie gotuję, smakuję i rozmawiam o jedzeniu a potem o tym piszę na blogu. Rzadko kiedy korzystam z uprzejmości syna czy przyjaciół i jeżdżę  autem ( sama nie prowadzę). Niektórych to dziwi, ale ja doskonale daję sobie radę wykorzystując alternatywny transport. I przeważnie mam ze sobą w torebce jakieś ciasto, by poczęstować nim przyjaciół. Mam specjalne pudełko ( zdjęcie powyżej), w którym ciasta podróżują ze mną. Hasła dotyczące ekologii prezentowane w projekcie Punkt Krytyczny Fundacji WWF  Energia odNowa realizuję więc w praktyce. Przy okazji mam czas nadrobić zalgłe wpisy na blogu czy przygotować kolejne 🙂

Świadome korzystanie ze środków transportu jest bardzo ważne. W kolejnym odcinku serii projektu pokazany jest alternatywny transport, a tam można m.in. zobaczyć, co najbardziej szkodzi naszej atmosferze.

W jednym z projektów kulinarnych, w który jestem zaangażowana ( moje rodzime województwo, kujawsko-pomorskie, Zakole Dolnej Wisły) wykorzystana jest doskonała komunikacja z pobliskimi okolicami Bydgoszczy ( jak i samego miasta).  Z dworca Bydgoszcz Wschód, na który można dojechać i pociągiem i tramwajem dojeżdżamy wygodnym lokalnym pociągiem do jednej z pobliskich stacji a tam możemy się przesiąść na… bryczki, by dotrzeć do miejsca biesiady, malowniczego gospodarstwa agroturystycznego .  To się nazywa ekologiczna podróż kulinarna, prawda ? 🙂

W dużych aglomeracjach, gdzie żyje największy procent ludności warto korzystać z miejskiego transportu a przy dogodnej temperaturze i z rowerów . Miasta bardzo to ułatwiają. Ja jadąc  do Poznania dojeżdżam autobusem na pętlę szybkiego tramwaju i w ciągu 10 minut jestem w Centrum .

To właśnie w pobliżu Poznania produkuje się nowe, elektyczne autobusy, które mają za zadanie ograniczyć emisję spalin i dwutlenku węgla do atmosfery.

Jest też coraz więcej aut zasilanych prądem z miejscami , gdzie się je ładuje. W czasie postojów gromadzą energię na dalsze działanie. By auta elekrtyczne były na prawdę ekologiczne, powinny być zasilane energią odnawialną, na przykład z wiatru, bo inaczej będą jeździć „na węgiel”. Pociąga to za sobą potrzebę dalszych, konsekwentnych działań. Tym właśnie zajmuje się projekt Punkt Krytyczny realizowany przez Fundację WWF.

Na koniec wspomnę o cieście, które wędrowało ze mną okrężną drogą na Blogowigilię do Warszawy dwa lata temu, pociągami i autobusem. Na zdjęciu widać  jaka jestem zmęczona podróżą, ale jednocześnie szczęśliwa, bo udało mi się zjeśc ciasto wspólnie z blogowymi przyjaciółmi.

Warto pomyśleć zawsze o alternatywnym transporcie , wybierając się w podróż dłuższą czy krótszą. Jeżeli poradzimy sobie bez auta, zostawmy je , może spotka nas po drodze jakaś miła przygoda ?

Wielkopolski Kucharz z 1876 roku i staroświecka sałatka

Relacje, Sałatki,

wielkopolski kucharz

O planach wydania tej książki dowiedziałam się podczas konferencji poświęconej regionalnej żywności w czasie festiwalu w Grucznie. To reprint pierwszego wydania, bardzo rzadkiego i trudno dostepnego. Książka, którą napisała pod męskim pseudonimem Maria Śleżańska, jak zapewnia i jak widać z przepisów – oparła ją na własnym doświadzceniu.

Dla mnie – wielbicielki i książek i kuchni to niezwykły rarytas. Książka opatrzona jest opracowaniem prof. Jarosława Dumanowskiego, specjalisty od historii kulinariów i rysem historycznym Krzysztofa Kurka. Wielkopolskiego Kucharza w formie reprintu wydał Slow Food Wielkopolska i za jego pośrednictwem mozna książke nabyć.

Prócz opracowań do ksiażki dolączony jest słowniczek trudniejszych i dawnych pojęć , który już mi się przydał – jedna ze znajomych pytała, jak nazywamy przedmiot zwany w Wielkopolsce kwirlejką. Od razu pokazałam kawałek słowniczka , razem z przymiotnikiem : kwirlać , ja słyszałam też wersję rozkwirlać 🙂

 

Mnie oczywiście zainteresowały przepisy . Znalazłam taki na staroświcką sałatkę jarzynową, z marynowanymi grzybkami i sosem z oliwy i octu zamiast majonezu. Pomyślałam, że w sezonie obfitującym w grzyby przyda się , a dla dbających o linię brak majonezu też będzie korzystny 🙂

A oto i przepis . Wyjaśnię może ( ze słowniczka) , że szarlotki to nie ciasta z jabłkami ale szalotki, rodzaj cebuli a „ubranie w kwatery” rozkminiłam sama, bo pamiętam z rodzinnych imprez sposób ubrania sałatki jarzynowej przez posypanie jej drobno pokrojonymi składnikami , na każdej ćwiartce, czyli kwarcie czy kwaterze  powierzchni innym kolorem warzywa czy jajka .

O takiej sałatce , jarzynowej z marynowanymi i solonymi grzybkami słyszałam od mojego Teścia, robiło się podobną u nich w domu, z olejem czy oliwą i octem, z fasolą zamiast groszku – wszystkim bardzo smakowała. Może był to przepis z tej książki ? A „ubranie w kwatery” wyszło mi tak :

Buraczki według rady dodałam na końcu , jednak za mało je osuszyłam i puściły sok. Jednak różowa barwa nie raziła w wyglądzie a sam smak sałatki bardzo przypadł mi do gustu a i córka wcinała z apetytem.

Lektura przepisów jest pasjonująca, jest tam dużo praktycznych rad, widać, że autorka znała się na kuchni i miała spore doświadczenie. Nie wszystko można znaleźć w słowniczku, np. skąd wiedzieć ile to „weź smalcu za 6 fenygów ” ? 🙂 aha, to chyba jedyna wzmianka o czymś, co jest niemieckie, pamiętajmy, że książki kucharskie pisane po polsku i z daniami z polskiej kuchni to był też element walki z germanizacją na terenie Wielkopolski pod zaborami. Więcej o tym dowiemy się z opracowania.

Ja z ciekawością zaobserowałam, że bigos , tak bardzo polskie danie nie był okresleniem tylko na mięso z kapustą, ale i z …innymi warzywami czy jabłkami  !  ( Hurra, jabłka ! kto mnie zna, ten wie, czemu się cieszę 🙂

Wielkopolska to kraina pyry, więc przepisów na różne dania z ziemniakami jest dużo. Wypatrzyłam nawet tort, na słodko, który planuję zrobić na imieniny dla syna, wielkiego amatora ziemniaków.

Książka jest dla mnie żródłem pasjonujących odkryć, nie tylko kulinarnych. Polecam ją każdemu wielbicielowi kulinariów, historii i kultury . Czekajcie na kolejne przepisy 🙂

Smacznego !

 

 

 

Mój wkład w rewolucję żywieniową

Ciasta, Relacje
ciasto z jeżynami
ciasto z jeżynami

Rewolucja żywieniowa to szerokie pojęcie. Najkrócej- chodzi o to, byśmy w swoich codziennych wyborach tego co jemy kierowali się tym, by jak najmniej szkodzić naszej planecie. Efekt cieplarniany ma coraz bardziej dotkliwe skutki, warto więc wybierać taką żywność, która jest blisko nas i mamy świadomość, że jej transport nie wpłynął dotkliwie na nasz klimat.

W akcji poświęconej ekologii  ( Energia odNowa) możemy zobaczyć jak to wygląda oglądając pierwszy odcinek serii.  Dużą rolę w nim odgrywają lokalne bazarki żywności, gdzie można kupić jedzenie prosto od lokalnych wytwórców. Muszę przyznać, że korzystam z nich często tam, gdzie bywam.

W Poznaniu to jest Zielony Targ , bardzo popularny wśród mieszkańców miasta :

 

Na Wybrzeżu, w Gdyni można lokalne produkty kupić na bazarze pod znaczącą nazwą Bo ze Wsi :

 

W Bydgoszczy w niedziele lokalne jedzenie znajdziemy na Frymarku :

Ciasto, które pokazałam na pierwszym zdjęciu jest też przykładem świadomego wyboru. Jeżyny do niego znalazłam w lesie a jabłka na mus, składnik ciasta z sąsiedniej działki. Jest też niespodziewanie wegańskie – mogłam w sumie upiec je później i kupić w sklepie jajka, ale pomyślałam, że pewnie wtedy kupię poza tym nieco rzeczy do jedzenia, które niekoniecznie są mi potrzebne, więc poradziłam sobie i upiekłam wersję bez jajek :

CIASTO WEGAŃSKIE Z JABŁKAMI I JEŻYNAMI

2 szklanki mąki

1/2 szklanki oleju

1/2 szklanki musu jabłkowego

1/2 szklanki wody gazowanej

1, 5 łyżeczki proszku do pieczenia

szklanka jeżyn

cukier puder , cynamon i kakao na posypkę

Mus jabłkowy zmieszałam z olejem i wodą gazowaną, dodawałam mieszając mąkę z proszkiem do pieczenia. Włożyłam do natłuszczonej formy ( 20 na 20 cm) , posypałam jeżynami i piekłam ok. 1/2 godziny w 175 C, do suchego patyczka.

Po wystudzeniu posypałam cukrem-pudrem wymieszanym z kakao i cynamonem.

Ciasto się udało, smakowało i nie kruszyło się. Byłam z siebie bardzo zadowolona, że poradziłam sobie i oparłam się pokusie kolejnych zakupów.

Uprawa warzyw pochłania mniej energii niż wytworzenie mięsa, ale jeśli je lubimy to warto wybierac takie, które można kupić w pobliżu i wykorzystać od razu całą tuszę, czy to będzie drób, czy coś większego. |Na szczęście na warsztatach kulinarnych, na których bywam coraz częściej uczy się tego a ja chętnie tę wiedzę przyswajam.

 

O problemach ochrony środowiska i tym, jak są związane z naszymi codziennymi wyborami konsumenckimi opowiada specjalny fIlm dokumentalny .

Hasło – Myśl globalnie-jedz lokalnie jest też moją dewizą i staram się o niej zawsze pamiętać.

Smacznego !

 

 

Co nieco o reklamie

Relacje

To zdjęcie z Blogowigilii w 2015, na którą pojechałam z moim ciastem, oczywiście samodzielnie upieczonym, które zwykle na blogowe imprezy mam w torebce. Dzięki temu zwyczajowi łatwiej mi nawiązywać kontakty z blogerami , jestem też zapamiętywana jako osoba, która zawsze ma przy sobie coś dobrego do jedzenia. Kiedy tylko jadę na blogerskie spotkanie, staram się pamiętać o reklamie swojego bloga w ten przekonywujący sposób.

Czasami jestem zapraszana na kulinarne imprezy jako juror i wtedy staram się dawać też od siebie jakieś nagrody, kulinarne, takie, jakie sama zrobię . Czasem są to słoiczki z domowymi przetworami – tak było gdy dawałam nagrody pocieszenia dla pechowców w poznańskim Biegu Kelnerów.

W dzisiejszych czasach trudno nie docenić roli reklamy w jakiejkolwiek działalności. Ja stawiam na taką konkretną – czyli smakołyki , które sama wytwarzam. Dzięki temu jestem kojarzona jako blogerka kulinarna , bo ludzie zapamiętują smaki moich potraw. Jednak to jest reklama w mikroskali, nawet jeśli się rozniesie wieść o moim blogu dzięki dużemu wydarzeniu, w którym biorę udział.

Ja moich blogowych czytelników traktuję raczej jako przyjaciół a nie kilentów. Jeśli gotują potrawy , które pokazuję na blogu, to czuję się prawie tak, jakbym zasiadała z nimi przy jednym stole. Dla klientów trzeba wyraźniejszych form reklamy, bardziej skutecznych.

Wiadomo, zmysłem, który najbardziej oddzialowuje na człowieka i jego percepcję jest wzrok. Dlatego jednym z najskuteczniejszych metod przyciągania uwagi potencjalnych klicentów są billboardy, im większe, tym lepszy odnoszą efekt.

Na razie nie stać mnie na taką reklamę , choć pamiętam z początków blogosfery, że jedna z blogerek kulinarnych reklamowała się w ten sposób. Staram się za to poszerzyć asortyment swoich kulinariów tak, by przy okazji różnych imprez ( teraz jeszcze pikników) mój blog został zapamiętany a i ja też razem z nim. Na szczęscie w nazwie bloga jest moje imię , na dodatek dośc charakterystyczne , więc skojarzyć nazwę bloga jest łatwo. Czasem nawet przedstawiam się , mówiąc „jestem Grażyna co gotuje”. A jak ktoś zapamięta smak tego, czego z moich kulinariów spróbował , to jest to dla mnie dużą przyjemnością.

Smacznego !

II Festiwal Kwiatów Jadalnych – zaproszenie

Relacje, ,

Jadalne kwiaty to nie tylko ozdoba potraw, to ważny element ich smaku i zapachu. Kto zna kulinarne blogi, ten wie, że od lat do wykorzystywania jadalnych kwiatów w potrawach namawia Gosia z Trochę innej cukierni, autorka książek Kwiatowa uczta i Jadalne kwiaty. Próbowałam i mam nieco kwiatowych przepisów 🙂

Rok temu w ogrodach Hortulus Spectabilis w Dobrzycy na Pomorzu odbył się I Kulinarny Festiwal Kwiatów Jadalnych  . Impreza była tak udana, że w tym roku , 15 i 16 lipca odbędzie się druga edycja. Bieżące informacje na jej temat można śledzić na stronie facebookowej wydarzenia.

W tym roku ja wezmę też udział w festiwalu , prezentując na kiermaszu swoje mieszanki ziołowo-kwiatowe z ogrodu i lasu, w formie herbatek . Opowiem też na scenie jak wykorzystać dary z ogrodu dla poprawy zdrowia i smaku.

Oto garść najważniejszych informacji od organizatorów , które objaśnią, na czy polega Festiwal Kwiatów Jadalnych :

Tradycyjnie podczas festiwalu odbędzie się gotowanie w plenerze ogrodu.
W serwowanych potrawach wystąpią znane, ogrodowe kwiaty jadalne. Pokaz kulinarny
z udziałem zaproszonych kucharzy, połączony będzie z degustacją kwiatowych przysmaków. Na tych, którym zasmakuje kwiatowa kuchnia i zechcą włączyć kwiaty do codziennego jadłospisu, czekają przepisy na wybrane dania.

W tym roku festiwal obfitować będzie również w nowości. Jedną z nich będą zmagania przedstawicieli zachodniopomorskich powiatów w konkursie kulinarnym – Cały ogród na talerzu! Uczestnicy przygotują trzy potrawy konkursowe: przystawkę lub zupę, danie główne oraz deser. Ocenie jury podlegać będą: walory smakowe i estetyczne dania, stopień trudności wykonanej potrawy oraz stopień wykorzystania w niej kwiatów jadalnych. Dodatkowo, wyjątkowym wyróżnieniem dla jednej z grup będzie nagroda publiczności – HIT FESTIWALU.

W tym roku oprócz kulinarnego zastosowania kwiatów, przedstawimy kwiaty w kosmetyce oraz kuchnie kosmetyczną. Dodatkowo swój debiut na festiwalu będzie miała florystyka kulinarna. Przedstawione zostaną propozycje wykorzystania kwiatów do dekoracji potraw oraz stołu.

Po raz pierwszy goście festiwalu będą mogli również obejrzeć Warzywnik kwiatowy – ogród przygotowany specjalnie na to wydarzenie. Warzywnik to prezentacja nowego sposobu wykorzystania ogródka przydomowego i działkowego.

W czasie trwania wydarzenia odbędzie się kiermasz. W bogatym asortymencie stoisk wystawczych, każdy znajdzie coś dla siebie. W sprzedaży pojawią się produkty ekologiczne, tradycyjne i regionalne, aromatyczne miody, kwiatowe przetwory i nalewki, świeże zioła oraz szeroka gama artykułów, nie tylko spożywczych, zawierających kwiaty.

Podczas festiwalu nie zabraknie stosik eksperckich. Zaproszeni goście specjalni, podzielą się swoją wiedzą kulinarną oraz ogrodniczą. Uczestnicy tegorocznej edycji, będą mogli wziąć udział w prelekcjach, zabawach i warsztatach tematycznych.

Zapraszamy 15-16 lipca 2017 r. do Ogrodów Hortulus Spectabilis w Dobrzycy!

Relacja z Blog Conference Poznań 2017

Relacje,
Blog Conference Poznań
Blog Conference Poznań

Uwielbiam blogerskie spotkania na żywo a to w Poznaniu jest mi szczególnie bliskie, bo …nie muszę daleko na nie jeździć. W tym roku na Blog Conference Poznań wróciłam dzień wcześniej z kulinarnych wojaży , wieczorem upiekłam ciasto i w sobotę 27 maja ruszyłam pełna entuzjazmu na spotkanie ze znajomymi blogerami, licząc też na nowe znajomości i materiały do doskonalenia włąsnego blogowania.

Gościła nas Sala Ziemi Międzynarodowych Targów Poznańskich, dzięki czemu mieliśmy znacznie więcej przestrzeni niż rok wcześniej. Prócz dyskusji i paneli odbywały się równolegle warsztaty w kilku salach .

Po powitaniu przez organizatorów i władze miasta odbyły się pierwsze prelekcje i warsztaty. Zaczęła Pani swojego czasu, Ola Budzyńska i od tej pierwszej prelekcji zarysował się temat główny blogowej konferencji. Dominowały w tym roku rozmowy o tym, jak zarabiać na blogu prowadząc dodatkowe działania. Ola założyła bloga po to, by zarabiać i prowadzi szkolenia on-line na temat organizacji czasu. Obaliła też mityczne znaczenie zasięgów i statystyk, co mnie znacznie pocieszyło. Następna prelekcja dotyczyła etyki blogowania. Katarzyna Czajka przekonywała, że warto być przyzwoitym blogerem , większośc z tego co mówiła pokrywała się z tym, co robię od początku.

W przerwie spotkałam się ze znajomymi blogerami i tu moje ciasto przydało się bardzo, bo nie było jeszcze konkterów na stoisku spożywczego sponsora imprezy, Lidla. Na targowych leżakach siedliśmy jak na pikniku i wymienialiśmy wiadomości o tym, co się działo od ostatniego blogerskiego spotkania :

Róznorodność blogowych form ( Instargram, Snapchat, You Tube) wywołały zmiany w nazywaniu tego, co robimy. Słowa „bloger” i ” blogosfera”  przestały wystarczać. O ile „influencer” ( czyli ktoś mający wpływ na bieg rzeczy) da się jeszcze jakoś zaakceptować, o tyle to słowo pojawiające się na panelu lekko mnie wystraszyło. Brzmi moim zdaniem jak jakaś choroba zakaźna i szkoda, że nie było burzy mózgów na temat, jak je zastąpić…

Moim zdaniem ta „nowomowa” jest niepotrzebna, można pisać np. o rozszerzonej blogosferze, każdy zrozumie o co chodzi. Tematem następnego panelu, prowadzonego przez mojego ulubieńca, Andrzeja Tucholskiego ( kibicuję jego działaniom od I Blog Forum w Gdańsku , z przyjemnością patrzę, jak się rozwija i słucham jego motywujących prelekcji), była jakość w ( uff !) blogosferze.

Tu jednym z tematów okazał się  aktualny trend do upraszczania przekazu – działanie obrazem, krótkie teksty dostosowane do masowego odbiorcy, by zyskać większy odzew. I tu Jan Favre powiedział coś, co mnie podtrzymało na duchu – pracuje nad tekstem, dba o jakość języka w swoim przekazie i to dla niego jest ważniejsze, niż uleganie najnowszym trendom. Z kolei Michał Górecki podniósł mnie na duchu opowiadając o swojej drodze blogowania i o tym, że zawsze ma jakis blog, na którym pisze.

Na tym panelu siedziałam z przodu i zobaczyłam przed sobą żywo reagującą śmiechem osobę, której twarz znana jest mi z sieci, z facebookowego profilu obserwowanego przeze mnie od niedawna z dużą przyjemnością. Tak, to była sama Janina Daily, a że jakiś czas wcześniej obiecałam jej ciasto …

Miło mi, że „potwierdzoneinfo” o moich ciastach na blogerskie spotkania jest faktem coraz szerzej znanym 🙂 Janina i siedząca obok niej koleżanka zjadły z przyjemnością i pochwaliły, że smakowało. Było czekoladowe, z nutką cynamonu, mięty i jabłek, a jakże 🙂

Na wieczornej imprezie sponsorowanej przez Kompanię Piwowarską udało mi się jeszcze porozmawiać z Janiną i zrobić zdjęcie wspólnie z Dototą Mintą, która wraz z Michałem Bonarowskim częstowała nas pyszną domową nalewką. Siedzieliśmy wokół stołu na leżakach, jak na plaży i rozglądaliśmy się za parawanem 🙂

Następnego dnia komunikacja mnie nieco zawiodła , więc na słynną prelekcję Janiny o pisaniu w 3D spóźniłam się. Temat jest dla mnie ważny, bo cały czas pracuję nad doskonaleniem pisarskiego warsztatu. Do jednego wniosku doszłam – drugą Janiną nie będę, mój typ humoru jest inny, wolę wzbudzać innego typu emocje. Na razie nie będę wszystkiego zdradzać.

W przerwie spotkałam poznaną rok temu Kasię z Model’s outfit , której od ubiegłego roku powiekszyła się rodzina.Jej Krzysio w wózku był najmłodszym i bardzo grzecznym uczestnikiem Blog Conference Poznań.

Nie miałam już ciasta ale drugiego dnia o nasze podniebienia zadbał Lidl, proponując kanapki i desery tradycyjne i nowoczesne.

Z prelekcji drugiego dnia najbardziej zapamiętałam tę o prawie dla blogera Wojciecha Wawrzaka, trafiłam też na warsztaty Izy Kozak o skutecznych kampaniach reklamowych . W kuluarach spotkałam Agnieszkę prowadzącą portal skierowany do grupy wiekowej, do której już się zbliżam i być może coś z tego naszego spotkania wyniknie. Dzięki koleżankom z kulinarnej blogosfery poznałam kolejne blogerki, w tym z Poznania i może ożywi się nieco nasza lokalna blogerska grupa. Przy okazji przedstawiania się usłyszałam od Tysi , że jestem trochę jak blogowa mama, dbam o młodsze koleżanki, piekę dla nich ciasto , interesuję się ich dziećmi…. Miłe to było bardzo.

Z blogerskich konferencji skorzystałam sporo , powoli wdrażam zmiany w swoim blogowaniu, ale te spotkania towarzystkie, rozmowy z  blogowymi przyjaciółmi, budowanie nowych relacji są dla mnie najważniejsze. I za to dziękuję organizatorom, Zuchowi, Marcinowi Perfuńskiemu, niezmordowanie fotografującemu Bartkowi Pussakowi i wszystkim miłym wolontariuszom ułatwiającym nam pobyt na konferencji.

Do zobaczenia następnym razem 🙂