Archiwa tagu: tymianek

Śledzie z pigwą w oleju rzepakowym

Ryby, Wigilijne, , ,
śledzie z pigwą w oleju rzepakowym

Na święta robię klasyczne zestawy śledzi w naszych ulubionych smakach, ale staram się też zawsze dodać coś nowego. Lubię eksperymentowac ze smakami , gdy odcedzałam tegoroczną nalewkę z pigwy pomyślałam, by resztę jej owoców , kwaśnych i wyrazistych oraz sok z nich dodać do śledzi zamiast octu czy soku od kiszonki. Uzupełnieniem zalewy jest doskonałej jakości olej . Dodałam też świeży tymianek, który ocaliłam przed mrozami przynosząc go do domu w doniczce i suszony estragon, bo super pasuje do każej ryby. Śledzie z pigwą w oleju rzepakowym tłoczonym na zimno zyskały na lekkości dzięki kawałkom jabłka , który też do nich dodałam.

śledzie z pigwą

ŚLEDZIE Z PIGWĄ W OLEJU RZEPAKOWYM NA ZIMNO

  • kilka płatów śledzi matjas
  • 1/3 szklanki soku z pigwy i pigwowca
  • szczypta cukru
  • 1/2 szklanki oleju rzepakowego tłoczonego na zimno ( u mnie Trawińscy )
  • 1-2 owoce pigwowca
  • słodkie jabłko
  • pieprz cytrynowy, estragon, świeży tymianek

Płaty śledziowe moczymy do pożądanego smaku. Odcedzamy i kroimy na kawałki. Ukladamy w słoiku przekładając krążkami pigwowca i półplasterkami jabłka. Każdą warstwę posypujemy pieprzem cytrynowym i suszonym estragonem, przekładamy gałązkami tymianku. Zalewamy lekko osłodzonym sokiem z pigwy i pigwowca na przemian z olejem. Wstawiamy do lodówki na co najmniej dobę, a najlepiej na 2-3.

Śledzie wyszły aromatyczne i smakowite, mam nadzieję, że posmakują domownikom . Mamy swoje ulubione, w oleju z czosnkiem, w zalewie ogórkowej czy a’la łosoś – teraz spróbujemy nowych smaków. A wracając do oleju Trawińscy – używam go także jako dodatku do ciasta na pierogi i uszka od kilku lat i ciasto wychodzi oskonałe, elastyczne i nie wysycha. Ale jako element zalewy do śledzi spisuje się najlepiej.

Smacznego !

Chleb pszenno-żytni z ziołami

Chleby, Drożdżowe, ,
chleb pszenno-żytni z ziołami

Postanowiłam wrócić do częstszego pieczenia chleba. Te dobre mają już teraz w sklepach takie ceny , że upieczenie ich samodzielnie coraz bardziej się opłaca. Lubię chleby z mieszanej mąki, do pszennej dodaję żytnią a czasem też gotową mieszankę chlebową. Póki co robię chlebki na drożdżach, bo jeszcze nie nabrałam na tyle cierpliwości, by we właściwy sposób dopilnować zakwasu 🙂 Poza tym bardzo lubię drożdżowe chleby. Czasem dodaję aromatyczne dodatki, suszone pomidory, ciekawie pachnące zioła, ziarna. Tym razem piekłam chlebek w keksówce razem z plackiem z owocami, by wykorzystać optymalnie piekarnik. Dodałam więc tylko neutralne w zapachu zioła , by ich zapach nie zmieszał się z ciastem – melisę i trochę tymianku. Mieszanka różnych mąk z takimi dodatkami sprawiła, że chleb pszenno-żytni z ziołami wyszedł bardzo smaczny .

CHLEB PSZENNO-ŻYTNI Z ZIOŁAMI

  • Szklanka mąki pszennej
  • szklanka mąki żytniej
  • szklanka mąki chlebowej
  • łyżeczka soli
  • pół łyżeczki suszonej melisy, szczypta tymianku
  • 30 g drożdży, łyżeczka cukru
  • ok 1, 5 szklanki wody

Najpierw rozrobiłam drożdże – dodałam łyżeczkę cukru, roztarłam je, wlałam trochę letniej wody , rozmieszałam i posypałam łyżką mąki. Odstawiłam w ciepłe miejsce do wyrośnięcia.

Do miski wsypałam mąkę pszenną, żytnią, chlebową i zioła, wymieszałam, wsypałam sól.    Wlałam rozczyn i resztę letniej  wody – trzeba jej dać tyle, by ciasto dobrze się mieszało, nie kleiło ale też nie było za suche. Wymieszałam i wyrabiałam ukośnymi uderzeniami drewnianej łyżki  około dziesięć minut. Przykryłam ściereczką i odstawiłam w ciepłe miejsce do podwojenia objętości, na  mniej więcej pół godziny.
Przełożyłam ciasto do natłuszczonej keksówki  i zostawiłam znów do wyrośnięcia na 10 minut. Przed włożeniem do piekarnika ponacinałam wierzch ukośnie w kilku miejscach, by swobodnie uchodziło z chleba powietrze.

Piekłam w piekarniku nagrzanym do 180 C około 45 minut, aż wierzch się zrumienił i popękał a brzegi odstawały od formy. Po wyjęciu z formy wystudziłam na kratce.

Chlebek ładnie się kroił i okazał się bardzo smaczny. Postanowiłam częściej piec chleby , bo jednak takie domowe są najlepsze.

Smacznego !

Nogi kaczki w soku czereśniowym

Obiady, ,
nogi kaczki w soku czereśniowym

To przepis z początku lata, kiedy miałam swoje czereśnie. Sok czereśniowy można zastąpić dowolnym owocowym, teraz na przyklad wiśniowym czy śliwkowym a także moim ulubionym- jabłkowym. Mięso kaczki lubi słodycz i wszystkie tego typu dodatki pogłębiają jego smak. Akurat przerabiałam dojrzałe owoce i nogi kaczki w soku czereśniowym zrobiłam na obiad jak zwykle – spontanicznie , pod wpływem impulsu.

Mięso kaczki najlepsze jest konfitowane we własnym tłuszczu i tak też zaczęłam robić tę potrawę. Na pewnym etapie nadmiar tłuszczu należy odlać ( do wykorzystania później w kuchni) i wtedy przydaje się sok owocowy. Warto też podlac mięso czerwonym winem – ja miałam końcówkę nalewki czereśniowej i ją wykorzystalam do tej potrawy. Wyszło ekstra danie, godne specjalnej okazji albo i zwyklego niedzielnego obiadu.

NOGI KACZKI W SOKU CZEREŚNIOWYM

  • nogi kaczki z tłuszczem
  • sól, pieprz ziołowy, tymianek, majeranek, szałwia
  • pół szklanki słodkiego soku z czereśni ( lub innych owoców)
  • kieliszek owocowej nalewki lub czerwonego wina

Nogi kaczki podzieliłam na pół, by łatwiej je było ułożyć na patelni, odcięłam nadmiar skóry z tłuszczem. Mięso natarłam solą i ziołowym pieprzem , który jest łagodniejszy . Mialam akurat staropolski, z zaprzyjaźnionej hurtowni ( link z boku ) – super pasował do kaczki i owocowych dodatków . Posypałam też nogi majerankiem a tymianek i szałwię, świeże, prosto z grządki dodałam później.

Na patelni, na małej mocy palnika wytopiłam tłuszcz z odciętych kawałków skóry i położyłam tam dopawione nogi kaczki. Dusiłam w tym tłuszczu powoli , czyli konfitowałam, aż stały się brązowe i prawie miękkie, około godziny ( albo i dłużej, to zależy od tego, jaka jest kaczka). Ostrożnie zlałam nadmiar tłuszczu z patelni, podlałam mięso sokiem owowcowym i nalewką , dodałam świeże zioła dusiłam aż zmiękło a sos nieco odparował.

Zjedliśmy tę kaczkę z z ziemniakami i sałatką z ogórków , wszystko super do siebie pasowało. Polecam nie tylko na specjalne okazje.

Smacznego !

Zupa-krem z porów z serami

Obiady, Zupy,

zupa-krem z pora
zupa-krem z pora

Wczoraj w niektórych restauracjach odwiedzający je goście mogli cieszyć się smakami Francji w ramach specjalnej akcji poświęconej francuszkiej kuchni . Ja postanowiłam zrobić coś sama w tych klimatach , a że w rozmowie o dawnym życiu kulinarnym w Poznaniu został wspomniany krem z porów, to padło właśnie na tę zupę. Francuzi pory bardzo lubią a zupa z nich , często z dodatkiem białego wina jest charakterystycznym daniem tego kraju. Ja ją nieco spolszczyłam, robiąc ja na rosole , trochę nietypowym, bo bez marchewki, by nie psuła koloru. Za to obficie doprawiłam ją tymiankiem i już na talerzu posypałam pokruszonym serem pleśniowym i suszonym twarogiem.

KREM Z PORÓW NA ROSOLE Z SERAMI

kawałek mięsa z kurczaka

2-3 pory bez zielonych liści

2 – 3 łodygi selera naciowego

pietruszka

sól, pieprz w ziarnach, ziele angielskie i liść laurowy

spora szczypta tymianku ( miałam suszony)

2-3 łyżki oliwy, nieco masła

pokruszone sery do posypania ( wg. uznania)

Pokrojone warzywa podsmażamy na oliwie z masłem tak, by się zeszkliły.

Mięso i podsmażone warzywa wrzucamy do osolonej , zimnej wody, dodając liść laurowy , pieprz i ziele angielskie. Gotujemy wszystko do miękkości warzyw , dodając na końcu tymianek. Wyjmujemy liściaste i ziarniste przyprawy, mięso obieramy i miksujemy wszystko na gładki krem.

Podajemy posypane pokruszonym serem, możemy też dodać drobne grzanki z chleba.

Taka zupa jest aromatyczna , kremowa , raczej łagodna w smaku a pokruszony ser dodaje jej pikanterii . Uważam, że warto ją zrobić na specjalne okazje, nie tylko a propos francuskiej kuchni. O tej akcji w restauracjach dowiedziałam się czytając wiadomości z apynews.pl . Może w przyszłym roku będę miała więcej czasu i wybiorę się sprawdzić jak ta akcja wygląda do jakiejś restauracji.

Tymczasem cieszę się, że odkryłam kolejną pyszną zupę i włączam ją do swojego kulinarnego repertuaru.

Smacznego !

 

 

 

Sałatka z młodych pyrek z bobem i kiszonkami

Sałatki, Wegańskie, Wegetariańskie, ,

sałatka z młodych pyrek z bobem
sałatka z młodych pyrek z bobem

Kolejne letnie sezonowe warzywo jest już dostępne, więc cieszę się jego smakiem. Sałatka z młodych pyrek z bobem powstala specjalnie po to, by podkreślić jego smak. Młode ziemniaki same w sobie są pyszne w sałatce, dodając bób dobrałam jeszcze odpowiednie zioła a zamiast małosolnych ogórków dorzuciłam świeżo ukiszone różyczki kalafiora w towarzystwie plasterków marchewki. Sok z kiszonego z marchewką kalafiora jest kwasny i orzeźwiający, dałam go nieco do dressingu razem z oliwą. Powstało pyszne danie na kolację, pełne smaków lata.

SAŁATKA Z MŁODYCH ZIEMNIAKÓW Z BOBEM I KISZONYM KALAFIOREM

miseczka ugotowanych ziemniaków (wystudzonych)

1/2 szklanki ugotowanego bobu

kilka różyczek kiszonego kalafiora wraz z marchewką

natka pietruszki, koperek i tymianek

pieprz z młynka

2 łyżki oliwy

łyżka soku z kiszonego kalafiora lub octu albo soku z cytryny

Ziemniaki kroimy na plasterki, dodajemy ostudzony i obrany lub nie bób, różyczki kalafiora i kawałki marchewki, mieszamy . Możemy je zastąpić małosolnymi ogórkami. Polewamy dressingiem z oliwy i czegoś kwaśnego, dodajemy zieleninę – tymianek i koperek, opcjonalnie natkę pietruszki.  Wszystko jest słone, więc posypujemy tylko pieprzem z młynka. Najlepiej smakuje schłodzona w lodówce.

Pyszne danie na letnią kolację, można też zabrać do pracy czy na piknik.

Smacznego !

 

Lekkie rillettes na domowym cydrze

Przekąski, Spiżarnia, ,

rillettes z cydrem

 

 

Zima to dobra pora na  rillettes, pyszne smarowidło do chleba, sycące i aromatyczne. Pokazywałam już kiedyś klasyczną wersję- dziś będzie „odchudzona ” i zdrowsza , co nie znaczy, że nie mniej smaczna.

Zamiast wina dodałam do rillettes domowego cydru, zrezygnowałam też z dodatkowego tłuszczu – użyłam tyle, ile się wygotowało z mięsa i wędzonego boczku.

Gotowałam też mięso razem z kośćmi – dzięki temu uzyskałam lekko galaretowatą konsystencję.

RILLETTES WIEPRZOWO-INDYCZE NA CYDRZE

 

ok. 1/2 kg mięsa z karkówki wieprzowej z kością

ok. 25 dkg wędzonego boczku

duża szyja z indyka

szklanka cydru

2 szklanki rosołu

liście laurowe, ziele angielskie, pieprz w ziarnach

po łyżce majeranku i tymianku ( miałam suszony)

Do garnka włożyłam mięso z karkówki i indyczą szyję, wlałam wino i rosół, dodałam przyprawy. Po pól godzinie dodałam wędzony boczek.

Dusiłam to wszystko na wolnym ogniu około 4 godzin, mieszając co jakiś czas. Potem wyjęłam mięso, obrałam od  kości i porozdzielałam widelcem na pojedyncze włókna. Nie dające się podzielić kawałki zmiksowałam. Połączyłam wszystko razem i przelałam do słoiczków. Gdy stygły, mieszałam ostrożnie co jakiś czas.

 

rillettes na chlebie1

To rillettes było o wiele lżejsze , niż poprzednie, doskonale się smarowało na domowym chlebku ( przepis niebawem ). Jak zastygło, było lekko przesiąknięte tłuszczem ( głównie z boczku) i naturalną galaretą.  Aromat od cydru był równie ciekawy, jak od wina.

Zimą można sobie od czasu do czasu pozwolić na bardziej kaloryczne dania, ale taka wersja rilletes będzie dobra o każdej porze roku.

Smacznego !

 

rillettes na chlebie

 

 

Zupa cebulowa z serowymi grzankami

Obiady, Wegetariańskie, Zupy, ,

zupa cebulowa1

 

Jest to jedna z naszych ulubionych zup i aż się zdziwiłam, że nie ma jej jeszcze na blogu. Zima to najlepsza pora, że by ją zrobić i zjeść. Rozgrzewa a chlebowe grzanki z serem doskonale ją uzupełniają. Zrobiłam ją z przepisu z francuskiej książki kulinarnej „Autenthique cuisine de nos grands-meres”.

 

FRANCUSKA ZUPA CEBULOWA

4-5 sporych cebul

2-3 łyżki masła

ok. 1, 5 litra bulionu warzywnego lub rosołu

1/2 szklanki białego wytrawnego wina

liść laurowy, ziele angielskie, pieprz w ziarnach

tymianek ( miałam suszony)

chleb tostowy na grzanki

tarty żółty ser

Cebule obrałam, pokroiłam w plastry i podsmażyłam na maśle, tak, by się zeszkliły i nawet lekko zrumieniły.

Do garnka z rosołem dodałam liść laurowy i po kilka ziaren ziela angielskiego i pieprzu, wrzuciłam podsmażoną cebulę, wino  i gotowałam około pół godziny na małym ogniu. Pod koniec dodałam łyżeczkę tymianku. Lekko dosoliłam do smaku.

Zmiksowałam lekko przestudzoną zupę. Nie udało mi się kupić bagietki, więc na grzanki wykorzystałam chleb tostowy. Podsmażyłam go na patelni grillowej , po przewróceniu na drugą stronę posypałam tartym żółtym serem i smażyłam, aż się stopił.

Podałam zupę na talerzach i na wierzchu ułożyłam grzanki. Smakowała wybornie, serowe grzanki dopełniały smaku aromatycznej zupy.

Smacznego !

 

zupa cebulowa

Pieczona kaczka, prawie dziwaczka !

Obiady, ,

kaczka faszerowana

 

Napisałam – prawie dziwaczka, bo sprawiła mi niespodziankę. Planowałam upiec kurczaka na butelce piwa i poprosiłam męża o kupienie niedużego kurczaka, bo taki lepiej się piecze. Rozwijam opakowanie i widzę – coś takie długie skrzydełka, płaska pierś, zbyt długa szyja… Wołam do męża – to nie kurczak, to kaczka. A on protestuje święcie przekonany, że kupił kurczaka. Otóż tak się zasugerował szukaniem ptaka odpowiedniej wagi, że nie zwrócił uwagi na napis na opakowaniu, gdzie jak byk było napisane – kaczka ! Ja też zasugerowana kurczakiem nawet na ten napis nie zerknęłam. I tak powstał improwizowany przepis na pieczoną faszerowana kaczkę. Wyszło na dobre, bo do marynaty otworzyliśmy butelkę czerwonego wina i potem je do tej kaczki popijaliśmy . Taka to była dziwaczka !

 

KACZKA PIECZONA W MARYNACIE Z CZERWONEGO WINA FASZEROWANA WĄTRÓBKĄ I RYŻEM

 

kaczka  ( może być mała, ja taką miałam)

marynata : czerwone wino, oliwa, sól, pieprz, tymianek, majeranek

farsz : 3/4 szklanki gotowanego ryżu, 3 wątróbki z kurczaka, cebula, sól, pieprz

rosół do podlewania

Kaczkę natarłam solą, potem oliwą i winem i posypałam przyprawami, włożyłam do lodówki na pół godziny.

Wątróbki udusiłam z cebulą, rozdrobniłam, wymieszałam z ryżem i doprawiłam. Farszem nadziałam kaczkę, włożyłam do piekarnika, skropiłam winem i rosołem. Piekłam w 180 c na około 1, 5 godziny. W międzyczasie ją skrapiałam winem i rosołem, potem wytworzonym sosem.

Kaczka- dziwaczka , niespodziewana okazała się bardzo smaczna. Winna marynata nadała jej ciekawy smak, z wierzchu była chrupiąca a w środku soczysta. Farsz też pasował. Najważniejsze, że z tą niespodzianką sobie poradziłam.

Smacznego !

 

kaczka faszerowana1

 

Rillettes z dodatkiem wędzonki

Przekąski,

rilettes

 

Pierwszy raz zobaczyłam to pyszne smarowidło do chleba kilka late temu na jakimś blogu i zapamiętałam. W ubiegłym roku dostałam słoiczek rillettes od znajomych z Francji i bardzo mi posmakowało. Wprawdzie jest bardzo kaloryczne bo składa się z mięsa gotowanego długo w tłuszczu , ale o tej porze roku, gdy przebywając na mrozie tracimy sporo kalorii, można sobie na taką smakowitość pozwolić.

Zrobiłam ją trochę nietypowo, bo dodałam nieco wędzonego boczku, ale akurat miałam na takie ochotę. Bazą było mięso z udek i skrzydeł z kaczki i kaczy tłuszcz, jednak nie miałam go wiele, dodałam więc nieco smalcu. Wykorzystałam też trochę przerośniętego mięsa z łopatki, które mi zostało po przygotowaniu gulaszu.

 

RILLETTES NA BAZIE KACZKI Z DODATKIEM WĘDZONKI

 

2 udka i skrzydła z kaczki

ok. 20 dkg mięsa z łopatki wieprzowej

ok. 25 dkg wędzonego boczku

ok. 1/2 szklanki tłuszczu z kaczki

1o dkg smalcu wieprzowego

szklanka czerwonego wytrawnego wina

szklanka rosołu

liście laurowe, jałowiec, ziele angielskie, pieprz w ziarnach

po łyżce majeranku i tymianku ( miałam suszony)

Tłuszcz z kaczki powoli wytopiłam w garnku. Osobno wytopiłam lekko tłuszcz z wędzonego boczku i dodałam wszystko do garnka. Włożyłam mięso z kaczki i łopatki, wlałam wino i rosół, dodałam przyprawy.

Dusiłam to wszystko na wolnym ogniu około 4 godzin, mieszając co jakiś czas. Potem wyjęłam mięso, odrzuciłam skórę i kości a mięso porozdzielałam widelcem na pojedyncze włókna. Połączyłam wszystko razem i przelałam do słoiczków, które należy trzymać w lodówce.

Okazało się, że nie trzeba już nic przyprawiać, rillettes wyszło  pyszne, pachnące winem i przyprawami. Doskonale nadaje się do smarowania chleba i wyśmienicie smakuje na zimową kolację albo jako szybka przekąska po powrocie do domu w mroźną pogodę. Kupiłam do niego chleb pszenno-żytni z ziarnami, ale do następnego słoika chyba się skuszę i upiekę sama jakiś pyszny chlebek.

Mnie smakowały do kanapek z rillettes surówki ze świeżych warzyw albo plasterki kiszonych ogórków. Ale bez niczego też są wyśmienite.

Smacznego !

 

rilettes1