Miesięczne archiwum: październik 2018

Mus jabłkowo-gruszkowy z pigwą i pomarańczą

mus jabłkowo-gruszkowy z pigwą i pomarańczą
mus jabłkowo-gruszkowy z pigwą i pomarańczą

Przetwarzanie owoców i warzyw do słoiczków nie skończyło się dla mnie wraz z latem. Jesienne owoce aż kuszą, by i z nich zrobić coś dobrego. Tym razem skorzystałam z pysznych w tym roku jabłek i gruszek i dostepnych już w dobrej cenie pomarańczy przy okazji zakupu pigwy na nalewkę, by zrobić coś ekstra do jedzenia na bieżąco. Mus jabłkowo-gruszkowy z dodatkiem pomarańczy i pigwy przyda się do deserów i owsianki. Gdy gotowałam owoce z cukrem i dodatkiem wanilii stwierdziłam, że nie będę ich odparowywać do końca i odcedzę nieco soku , o ożywczym kwaskowym smaku i walorach zdrowotnych, jakie nadała mu pigwa. Mus niewiele na tym stracił a sok z takiego zestawu owoców okazał się pyszny.

MUS JABŁKOWO-GRUSZKOWY Z PIGWĄ I POMARAŃCZĄ 

3 duże jabłka

2 gruszki ( miałam klapsy)

spora pigwa

2 pomarańcze

1, 5 szklanki wody

3-4 łyżki cukru i jedna cukru z wanilią

Owoce  myjemy, pomarańcze obieramy, resztę zostawiamy ze skórką. Pomarańcze kroimy na plastry , resztę na dowolne kawałki, mniej więcej równej wielkości, razem z gniazdami nasiennymi . Wrzucamy do wody, dodajemy cukry, gotujemy kilkanaście minut od czasu zagotowania na małej mocy palnika. Przykrywamy i zostawiamy kilkanaście minut do ostudzenia. Potem odcedzamy na sicie . Jak już sok dobrze odcieknie , odlewamy go a owoce przecieramy dokładnie przez sito. Wychodzi z tego dość gładki mus , zwarty i pyszny. Doskonała, ożywcza odmiana musu jabłkowego, którego w sezonie papierówkowym robię bardzo dużo i wykorzystuję na różne sposoby.

Smacznego !

Szlachetna jabłoń domowa

jabłoń domowa
jabłoń domowa

Czytelnicy bloga dobrze znają moje zamiłowanie do jabłek i niemal coroczne zmagania z wysypem papierówek w ogrodzie. Nie tylko dla mnie te owoce są takie ważne, stare  ekologiczne gatunki jabłek są coraz częściej odtwarzane i doceniane.

Tradycyjny pejzaż sadu bez bujnych drzew jabłoni obsypanych biało-różowymi kwiatami? – aż trudno sobie to wyobrazić. Nic dziwnego, bowiem jabłoń od lat towarzyszy naszym wspomnieniom. Ta królowa sadów jest najczęściej przez nas uprawianym drzewem owocowym. Występuje powszechnie w klimacie umiarkowanym, a w naszej szerokości geograficznej rośnie aż kilka jej gatunków. Jabłoń domowa potrafi osiągnąć wysokość nawet 10 metrów, a jej drzewa charakteryzują się szeroką i gęstą koroną. Rosnąc w najczystszych regionach, w ekologicznych sadach, obfituje soczystymi owocami, których walorów nie sposób przecenić. Szupinki – potocznie zwane jabłkami, to skarb natury, który skrywa wiele witamin i soli mineralnych. Bogate w wapń, krzem i pektyny są doskonałym źródłem błonnika. Dzięki powróceniu do naturalnych metod rolnictwa, w ekologicznych sadach można dziś odnaleźć niemal całkowicie zapomniane jabłonie domowe: antonówki – jesienną odmianę doskonałą do przetworów, czy championy – twarde, soczyste jabłka, które świetnie nadają się do wyrobu soków. Ekologiczne owoce jabłoni domowej uprawiane są w zgodzie z naturą, bez użycia pestycydów i nawozów syntetycznych. Dzięki swym naturalnym właściwościom, owoce jabłoni domowej długo zachowują świeżość. Nie tracą swych wyjątkowych właściwości odżywczych nawet, gdy są przechowywane w chłodniach przez kilka miesięcy.

Takie jabłka najlepiej chrupać sobie na surowo, a do jakich dań na słodko i wytawnie warto  je jeszcze wykorzystać  pokazuje bogata kategoria jabłkowe z boku bloga .

Smacznego !

Surimi z serem na sałacie

surimi z serem na sałacie
surimi z serem na sałacie

Wykorzystuję jeszcze ostatanie dary jesieni z ogrodu, kombinując z nich różne sałatki. Dziś pozbierałam rucolę, fioletowa bazylię  i żółte, małe pomidorki, w lodówce miałam rzodkiewki i sałatkę z zielonych ogórków z czerwoną cebulą. Na dworze już znacznie chłodniej ( na szczęście dziś świeci słońce ) , wymyśliłam więc, że dorzucę coś konkretnego i zrobiłam paluszki surimi z serem pleśniowym na sałacie , dorzuciłam też resztki łososia. Bazą była sałata lodowa, rucola z grządki dodała ostrości sałatce i ożywiła jej kolor, podobnie jak listki wyrazistej w smaku fioletowej bazylii. Polałam ją sosem od sałatki ogórkowej i dodatkowo oliwą, bo zimny wiatr za oknem sprzyja już bardziej kalorycznym potrawom.

SURIMI Z SEREM PLEŚNIOWYM I ŁOSOSIEM NA SAŁACIE

kilka liści sałaty lodowej

garśc rucoli

2 łyżki sałatki z zielonych ogórków z czerowną cebulą

kilka rzodkiewek

kilka paluszków surimi

kawałek wędzonego łososia

żólte pomidorki

listki fioletowej bazylii

sól, pieprz z młynka, łyżka – dwie oliwy

Sałatę lodową i rucolę umyłam, osuszyłam i rozłożyłam na talerzu, lekko posoliłam. Dorzuciłam pokrojone na plasterki rzodkiewki, ogórki z cebulą z  sałatki w wersji bez pasteryzacji , przekrojone na pół małe żołte pomidorki. Na tym poukładałam pokrojone paluszki surimi, kawałki sera brie i wędzonego łososia. Posypałam wszystko pieprzem z młynka , polałam kwaśno-słodkim sosem od ogórkowej sałatki i oliwą, na końcu dorzuciłam listki fioletowej bazylii.

Sałatka jest jednocześnie lekka i konkretna, delikatny smak surimi kontrastują ostrzejsze elementy i dodatki. Fajnie smakuje, zwłaszcza w chłodny, ale słoneczny jesienny dzień. Surimi w towarzystwie rzodkiewki robiłam już kiedyś, ta wersja mi bardziej mi pasuje.

Smacznego !

Sałatka owocowa z syropem z pigwy

sałatka owocowa z syropem z pigwy
sałatka owocowa z syropem z pigwy

Ta jesienna sałatka owocowa z syropem z pigwy to efekt moich wczorajszych warsztatów kulinarnych z przedszkolakami . W szkole podstawowej, do której chodziły moje dzieci jest teraz oddział przedszkolny prowadzony przez zaprzyjaźnioną nauczycielkę. Dzieci poznawały właśnie różne owoce i warzywa, więc najpierw porozmawailiśmy o nich , o witaminkach i ich wpływie na zdrowie a potem dzieci pracowicie kroiły owoce, wrzucały je do miski, obierały listki mięty z gałązek , bo do owoców fajnie pasują a na końcu zajadały ze smakiem. Doprawiłam sałatkę świeżo zrobionym syropem z pigwy, by dodał jej kwaskowego posmaku, zabezpieczył jabłka i gruszki przed sciemnieniem no i dodał witaminek 🙂

SYROP Z PIGWY

Dużą, dojrzałą pigwę umyłam , pokroiłam na małe kawałki , zasypałam obficie cukrem w słoiku  ( wagowo tyle, co owocu) i postawiłam w ciepłym miejscu na noc. Rano odcedziłam syrop przez sito z dużymi otworami. Pigwę zasypałam cukrem raz jeszcze, bo na pewno puści jeszcze więcej soku, który wykorzystam jako zdrowotny dodatek do herbaty, albo jako surowiec do takiego słoiczka .

SAŁATKA OWOCOWA Z SYROPEM Z PIGWY

3 jabłka

3 gruszki

2 pomarańcze

3 kiwi

kiśc winogron

3-2 duże śliwki

2 brzoskwinie

2-3 gałązki mięty

1/2 szklanki syropu z pigwy

łyżka soku z cytryny

Wszystkie owoce po umyciu kroimy na mniej więcej równe kawałki, dodajemy listki mięty, polewamy syropem z pigwy, cytrynowym sokiem  i dokładnie mieszamy. Taka sałatka ze świeżych owoców dostepnych jesienią nie tylko doskonale smakuje , ale też jest bardzo zdrowa. Niektóre dzieci dodały sobie do niej rodzynek ( bo porównywaliśmy winogrona świeże i suszone, rozmawiając o zaletach suszonych owoców). Syrop z pigwy ożywił jej smak, no i walory prozdrowotne.

Z pigwy robiłam kiedyś też mus, z dodatkiem jabłek, który potem wykorzystałam do placka. Wyszedł pyszny, więc polecam i taką formę wykozrystania tego owocu.

Smacznego !

Zabawnie i na luzie

Dzięki temu zdjęciu , zabawnie podpisanemu udało mi się zdobyć kilka nagród na różnych fanpage ( w tym udział w KotFerencji  🙂 . Większość osób  czytających mojego bloga wie, że koty często towarzyszą mi w kuchni, w ogrodzie, w pracy przy komputerze. Widoczny na zdjęciu czarny  Nuki szczególnie lubi ze mną przebywać, z resztą z wzajemnością. Jest trochę nietypowy jak na kota , bo reaguje na swoje imię, na zawołanie, jak siądę i klapnę ręką o swoje nogi czy miejsce na kanapie obok, to do mnie przybiega. Jest obiektem wielu żartów i zabawnych powiedzeń , wniósł w moje życie wiele radości i ciepła. Jak skończył 10 lat, dostał torcik ( sernik, bo …bardzo lubi) i razem z córką, w odpowiednich czapeczkach  dmuchałyśmy w urodzinowe świeczki .

Swoje zamiłowanie do kotów lubię prezentować w różny sposób, na przykład poprzez kocie gadżety. Bardzo podobają mi się zabawnie zrobione  koszulki z motywami zwierzęcymi, oczywiście najbardziej te kocie.

Takie koszulki , robione techniką 3D dają wrażenie trójwymiarowości i pozwalają się w pewnien spsób zidentyfikować ze swoim zwierzątkiem. Na tulzo.com mozna znaleźć wiele ciekawych wzorów, nie tylko w kocich motywach.

Moda koszulkowa rządzi się swoimi prawami. Na różne okazje można wykorzystać zabawne napisy i pokazać swoje podejście do życia z dużą dozą humoru.

Na moim blogu koty wnoszą też sporo zabawnego zamieszania , zwłaszcza, jak mi wejdą w kadr podczas robienia zdjęć. Czasem z tego korzystam jak z efektów specjalnych, no, bo kto się nie uśmiechnie , gdy zobaczy takiego testera blogowych dań 🙂

Piernikowe laboratorium – relacja z warsztatów

piernikowe laboratorium
piernikowe laboratorium

Piernikowe Laboratorium to cykl warsztatów prowadzonych przez Muzeum Toruńskiego Piernika , które ma pokazać, jak mozna wykorzystać  piernik kulinarnie, nie tylko w formie słodyczy. Pochodzenie tego ciastka jest związane właśnie z jego istotą – korzennymi przyprawami. Były one w dawnych czasach drogie, sprowadzane z daleka – utrwalenie ich za pomocą miodu i żytniej mąki pozwalało dłużej cieszyć się ich właściwościami. Piernikowe Laboratorium jest właściwie powrotem do źródła – piernik jest wykorzystywany jako smakowy dodatek do dań i to niekoniecznie słodkich.

Przy okazji wykorzystywane są przepisy z dawnych książek kucharskich, które teraz, dzięki działalności Profesora Jarosława Dumanowskiego , historyka zajmującego się kulinariami z UMK, są wydawane z odpowiednim komentarzem historycznym przy pomocy Muzeum Króla Jana III w Wilanowie.  Na warsztatach 3 października , które prowadził Maciej Barton, chef w Ostoja Chobienice robiliśmy dania m.in. z książek „Kucharz doskonały. Sekrety kuchmistrzowskie Wojciecha Wielądki”, „Staropolskie przepisy kulinarne ” – zbiór od  XVI do XVIII wieku i prezentowanego kiedyś na moim blogu „Kucharza Wielkopolskiego ” – repirintu z 1876 roku.

Zaczęliśmy od zupy wiśniowej z dodatkiem katarzynek moczonych w winie. Zupa wiśniowa jest w niemal każdej dawnej książce kucharskiej, był to bardzo popularny przepis. Smakowała wyśmienicie.

Dodatkiem do niej były wiśnie w zalewie słodko-kwaśnej, jeden z darów od lokalnych wytwórców, którzy chętnie wspomagają warsztaty swoimi przetworami.

Kolejną zupą była czernina, ugotowana na drobiowym bulionie , z dodatkiem mięsa i podrobów. Chef Maciej doprawił ją octami od p. Siadaka spod Torunia, słynnego wytwórcy domowych octów i musztard, również takich z piernikowymi przyprawami.

Do czerniny dodawaliśmy polne gruszki w octowej zalewie , piklowane śliwki i słodko-kwaśne wiśnie. Ocet z kwiatów bzu dodał jej nie tylko smaku, ale i niezwyklego aromatu. Dodatkiem dosmaczającym czerninę był stary na tarce piernik gastronomiczny , nadający zupie korzennej ostrości. Ale to było pyszne !

W międzyczasie w piekarniku piekły się pokrojone w kostkę warzywa , dodatek do sandacza. On też był przygotowany krótko w piekarniku i podany z kaszą orkiszową . Na samym końcu ryba zostałą posypana startym piernikiem, co bardzo ożywiło jej delikatny smak.

Na deser ugotowalismy gruszki w syropie różanym i winie. Zostały podane z konfiturami, sosem czekoladowym i sosem piernikowo-winnym. Razem z kawą piernikową ( dla chętnych wzmocnioną piernikowym syropem) był to prawdziwie królewski deser.

Gotowanie na warsztatach przebiegało w sympatycznej atmosferze, ja opowiadałam m.in. o koncercie, na którym byłam dzień wcześniej ( pytano mnie, co Kortez najbardziej lubi – oczywiście serniczek  a ja wspomianłam też energetyczne Panieneczki , śpiwewjące foklor kujawski w nowoczesnym wydaniu) . Myślę, że każdy docenił wartość piernika jako dodatku i przyprawy do różnych potraw. Nauczyliśmy się też wykorzystywać różne octy i owocowe przetwory. Mnie szczególnie zainteresowały octy akacjowy i śliwkowy, bo takie robiłam w tym roku sama. Śliwkowy miał bardziej owocowy smak, za to akacjowy był kwaśniejszy, niż mój. Staropolskie zupy i desery, w których słodko-kwaśny smak był dominujący,  we współczesnym wydaniu  z tymi dodatkami bardzo nam smakowały.

Do zobaczenia na kolejnych warsztatach Piernikowego Laboratorium !

Lekki klops z patisonem

lekki klops z patisonem
lekki klops z patisonem

W tym roku posadziłam sobie cukinie i patisony, wyrosło ich sporo i pożytkuję je na różne sposoby. Staram się też przy okazji jeśc mniej kalorycznie i domowo, robię więc sobie różne domowe wędliny , wtedy wiem, co jem i ze jest to naturalne. Wymyśliłam sobie, że zamiast bułki- namoczonej czy tartej do klopsa dodam startego na tarce patisona jako dopełniacza do chudego mielonego mięsa z indyka . Taki lekki klops przyprawiłam ulubionymi ziołami i wyszło mi coś smacznego do kanapek. Wykorzystałam piekarnik po upieczeniu ciasta i wstawiłam do niego tak przyprawione mięso w miseczce żaroodpornej .

LEKKI KLOPS Z PATISONEM

30 dkg mielonego mięsa z indyka

średni młody patison

białko z jajka

sól, pieprz ziołowy staropolski ( ze Spichlerza Smaków, link z boku bloga)

suszone oregano, majeranek i szałwia

Patison po obraniu starłam na tarce o grubych oczkach, omijając gniezda nasienne. Posoliłam , odstawiłam na 15 minut i odcisnęłam zebraną wodę.

Do miski z  mielonym mięsem  dodałam odciśnięty patison, białko z jajka i przyprawy. Nie soliłam już, bo warzywo było już słone a zioła dodały też smaku. Wymieszałam wszystko i wyrobiłam ręką, aż masa stałam się spójna. Włożyłam mięso do lekko wysmarowanej olejem żaroodpornej miseczki i wstawiłam do piekarnika na 140 C na kilkanascie minut. Mięso puściło nieco tłuszczu, toteż po lekkim przestudzeniu wyjęłam je z miseczki, by nim za bardzo nie nasiąknęło. Wystudziłam i wstawiłam do lodówki.

Lekki klops sprawdził się doskonale na  kanapkach z ciemnego chleba, z dodatkiem kiszonej cukinii i marchewki z mieszanki warzywnej, posypany dla smaku posiekaną natką pietruszki. Pachniał ładnie ziołami , był smaczny i dzięki warzywnemu dodatkowi mało kaloryczny. Polecam takie domowe dodatki do kanapek, póki sezon na  świeże warzywa trwa i możemy się nimi cieszyć. Na ciepło można go zjeść na obiad z dowolnymi dodatkami, tak, jak zwykłe mielone.

Smacznego !

Komfort przy komputerze

Przy komputerze spędzam sporo czasu , pracując nie tylko nad blogiem , staram się więc, by podczas pracy było mi wygodnie i przyjemnie. Na zdjęciu powyżej są kubeczki z wydzierganymi w wolnych chwilach ocieplaczami, by herbata czy kawa nie wystygła mi za szybko, gdy skupiając sie na pracy zapominam , że ją sobie przygotowałam. Podczas chłodniejszych dni bardzo mi się to przydaje. Pracując przy komputerze muszę dość inetsywnie myśleć, więc czasem przygotowują sobie małe co nieco do przegryzienia i by nie przesadzać z iloscią niezdrowego cukru , staram się, by były to w miarę naturalne i zdrowe przekąski. Przygotowuje więc sobie chipsy jabłkowe albo specjalne batoniki z dodatkiem suszonych owoców, ziaren i orzechów czy migdałów.

Długi czas spędzany przy komputerze wymaga jednak odpowiedniego miejsca do siedzenia. Musi być ono wygodne dla kręgosłupa, ergonomiczne , takie, by każdy  podczas pracy – czy też w czasie rozrywki, jaką dają gry komputerowe ( w Poznaniu trwa właśnie na terenie Targów wielka imreza z tym związana ) nie męczył się szybko i miał poczucie komfortu. Ciekawe rozwiązania tego problemu można zobaczyć na dxracerkrzesla.pl . Sposób konstrukcji tych krzeseł został zaczerpnięty z odpowiednich foteli samochodowych – teraz dostosowane są one dla osób spędzających dużo czasu przy komputerze podczas pracy czy rozrywki . Są zaprojektowane i wykonane z dbałością o szczegóły, która zadowoli nawet bardzo wymagających użytkowników.

 

Sam fotel nie zawsze wystarczy , czasem przydają się dodatkowe akcesoria , które pomagają pokonać problemy  związane z długotrwałym siedzeniem. Do foteli dostosowane są odpowiednie poduszki dające  odpoczynek kręgosłupowi w newralgicznych miejscach  czy też poręczne podnóżki, pozwalające przyjąć wygodną podczas długiego siedzenia pozycję.

Siedząc przy komputerze na  tak wygodnym krześle można być odpornym nawet na takie pokusy, na jakie ja jestem narażona w towarzystwie mojego domowego pomocnika , który uwielbia siadać w pobliżu mojego miejsca pracy 🙂

 

Krem dyniowo-marchewkowy z katarzynkami

krem dyniowo-marchewkowy
krem dyniowo-marchewkowy

Dynia jest wdzięcznym surowcem na zupy, można je robić na rózne sposoby. Najlepiej wychodzą z niej zupy-kremy, jesienią warto dodać do nich jakieś rozgrzewające przyprawy. Krem dyniowo – marchewkowy przyszedł mi do głowy, gdy zastanawiałam się, jakie smaki najlepiej będą pasowały do grzanek z katarzynek, toruńskich pierniczków. Rok temu na świecie katarzynek w Muzeum Toruńskiego piernika zachwyciła mnie zupa ziemniaczana na gęsinie z dodatkiem takich grzanek, autorstwa Tomka Weltera, świetnego kucharza z Bydgoszczy. Gdy byłam niedawno na warsztatach z cuklu Piernikowe laboratorium ( relacja będzie niebawem ) , katarzynki jedliśmy w zupie wiśniowej. Obiecałam sobie wtedy, że wkrótce po powrocie do domu ugotuję jakąś ekstra zupę dyniową i podam ją z grzankami z katarzynek. Do dyni dodałam sporo marchewki, która podbiła jej słodycz i pasowała do korzennych pierniczków.

KREM DYNIOWO-MARCHEWKOWY Z KATARZYNKAMI

ok. 1/2 kg pomarańczowej dyni

3 spore  marchewki

duża pietruszka, mały seler, biała część pora

2 skrzydła z kaczki

sól, pieprz, papryka słodka wędzona, gałka musztakołowa

ziele angielskie, liść laurowy

katarzynki do podania na wierzchu

Pokrojoną dynię wkładamy do garnka ze skrzydełkami , zalewamy wodą ( ile chcemy, od tego zależy gęstość kremu ) , dodajemy obraną i pokrojoną marchewkę i inne  warzywa, sól,  ziele angielskie i liść laurowy . Gotujemy do miękkości mięsa i warzyw, Po wyjęciu mięsa, liścia laurowego i kulek ziela doprawiamy pieprzem, papryką wędzoną, gałką muszkatołową  i miksujemy na krem.

Podajemy z pokrojonymi katarzynkami na wierzchu, w formie grzanek.

Taka zupa dzięki marchewce ma lekko słodki smak, który tonują przyprawy. Korzenne pierniczki jako grzanki doskonale ten smak uzupełniają. Piernik, który jako ciastko powstał po to, by utrwalić za pomocą miodu i mąki korzenne przyprawy wraca tu do swojej pierwotnej formy. Krem dyniowo-marchewkowy z takikm dodatkiem polecam każdemu, kto poszukuje niebanalnych smaków , pasujących do Królowej jesieni, czyli dyni.

Smacznego !

Jesienne ciasta na koncert Korteza w Toruniu

koncert korteza w toruniu
koncert korteza w toruniu

Tym razem moje kulinarne drogi zawiodły mnie do Torunia, w pobliże  rodzinnych stron . Przed  Kortezem  zagrały i zaśpiewały Panieneczki, zespół grający folklor kujawski w rockowym brzmieniu , czyli bardzo bliskie mi klimaty. Na koncert Korteza w  Toruniu wybierało się sporo znajomych mi fanów, których poznałam wcześniej w Bydgoszczy i w Gdyni, musiałam więc się zaopatrzyć w odpowiednią ilośc ciasta , by prócz Korteza i jego ekipy poczęstować i tych, którzy na jego koncert przyjechali .

Dla muzyków upiekłam jesienne ciasto z serem i gruszkami, które pokazywałam niedawno na blogu jako nowość, która mi się fajnie udała. Robiłam je w większej ilości i wyszło mi bardziej puszyste . Tu zdjęcie w kartonie, pod spodem jest druga warstwa . Dla dokumentacji dodam, że to była 16 edycja akcji „Ciasto dla Korteza” …

Dla fanów upiekłam ciasto czekoladowe z jabłkami i …imbirem, w nawiązaniu do początku „historii pewnej znajomości ” 🙂 Miałam je w pojemniku w torebce , pokrojone już na kawałki.

Toruń to jedno z moich ukochanych miast, jak zwykle jadąc z dworca do miasta sfotografowałam panoramę  od strony Wisły :

W nowym Cenrtum Kulturalno-Kongresowym Jordanki byłam pierwszy raz , ciekawa byłam tego miejsca. Trochę tam labiryntów, przekonałam się o tym przekazując ciasto ekipie Korteza przed koncertem. Udało mi się chwilę porozmawiać w przelocie, zapytałam Korteza o wrażenia na koncertach Męskiego Grania , kiedy to miał przed sobą zupełnie inną publiczność , niż na swoich . Ja odniosłam wrażenie , że jednocześnie dostosował się do nowej sytuacji  i pozostał sobą, zachowując tak szeroko omawiany przez fanów „oszczędny ruch sceniczny” 🙂 Powiedział, że potraktował to jako nowe doświadczenie i przyznał mi rację, że najważniejsze, by pozostać sobą . To prawda, przez ostatnie trzy lata stał się bardzo znany i sławny, ciągną za nim tłumy fanów, a on nadal jest tak samo stonowany, ciekawy ludzi i im życzliwy jak wtedy, gdy go poznałam. Sukcesy nie przewróciły mu w głowie. Nowa płyta – Mini dom z przebojami Hej Wy i Stare Drzewa już bije rekordy popularności.  Na razie mam na niej autografy reszty Zespołu , Korteza dołączę przy najbliższej okazji.

Koncert zaczęły Panieneczki , brawurowo i z przytupem. Jak już wspomniałam, Kujawy to moje rodzinne strony , więc nuty folkowe w mocnym brzmieniu w towarzystwie perkusji, kontrabasu i skrzypiec bardzo mi przypadły do gustu. Powodzenia, Panieneczki 🙂

Kortez zaczął od Dobrego momentu ( a nie, przepraszam, jak zwykle zaczął od „Dobry wieczór ” ) 😉  , na koncercie przeważały piosenki z drugiej płyty , z  Mini Domu i nowe aranżacje największych przebojów z Bumerangu . Było to świeże brzmienie , nieco inne niż na poprzednich koncertach – w Zespole jest nowy perkusista i klawiszowiec . Hej Wy ( mój ulubiony kawałek, zaraz po Zostań ) z perkusją brzmi inaczej, niż na płycie, obie wersje mi się podobają. Mocno zabrzmiały Kominy , a wśród bisów Stare Drzewa ( ostatnio w czołówce Listy Przebojów Trójki) wzbudziły wielki aplauz widowni – niesamowita gra świateł świetnie współgrała z tekstem i muzyką. Oj, poszły ciary !

 

Po koncercie Kortez jak zwykle spotkał się z fankami i fanami , podpisujac płyty, rozmawiajac i pozując do wspólnych zdjęć. Mimo zmęczenia koncertem poświęca na to wiele czasu, ciekawe, jak znajduje na to siły…

Ja w międzyczasie poczęstowałam znajomych ( starych i nowych  ) fanów ciastem z imbirem, przy okazji spróbowały też Panieneczki, które podpisały mi swoją płytę z dedykacją dla mojej siostry, która bardzo lubi taką muzykę. Potem integrowałam się z kolejnymi fanami, pozbierałam autografy od chłopaków z Zespołu , Kortez nadal był bardzo oblężony , ale humoru nie tracił. Jak on to robi ? 🙂

Następnego dnia w Toruniu byłam na pysznych warsztatach w Muzeum Piernika , spotkałam tam też fanów Korteza , dopytywali, co lubi najbardziej 🙂 Może na kolejnym koncercie w tym mieście też coś smacznego dostanie od miejscowych fanów  🙂