Miesięczne archiwum: luty 2018

Kiszona czerwona kapusta w surówce z jabłkami

kiszona czerwona kapusta w surówce
kiszona czerwona kapusta w surówce

Sezon zimowy przedłuża się, mrozy nie odpuszczają mimo, że kalendarzowa wiosna coraz bliżej. Ratuję się jak mogę, by wzmocnić swoją odporność i duży w tym udział mają kiszone warzywa. Prócz ogórków, które mam zgromadzone w sporej ilości od lata , mam do dyspozycji to, co kiszę na bieżąco. Brukselka, buraczki z marchewką, czerwona kapusta z dodatkami  – to wszystko idzie na bieżąco, zaraz jak tylko ukiszę w słoiczku. Zajadam warzywa prosto ze słoików, robię z nich zupy a najczęściej dodaję kiszonki do surówek i sałatek. Bazą tej  jest kiszona czerwona kapusta z dodatkiem jabłek i świeżych ziół, zrobiłam ją kilka dni temu, kiedy jeszcze nie było silnych mrozów.

KISZONA CZERWONA KAPUSTA Z JABŁKAMI

1/4 główki kiszonej czerwonej kapusty

duże jabłko

świeże zioła – oregano, natka pietruszki, koperek

pieprz ziołowy, olej rydzowy

troche soku z kiszonej kapusty

Kawałek kapusty poszatkowałam na drobne kawałki. Jabłko pokroiłam w kostkę, wymieszałam wszystko razem, polałam olejem i sokiem z kapusty, posypałam ziołowym pieprzem i posiekanymi świeżymi ziołami.

Surówka była dodatkiem do kolacji, ja teraz takie porcje zajadam kilka razy dziennie, by opanować skutki zimowego osłabienia organizmu. Na razie zwolniłam tempo, być może w tym tygodniu wznowię kulinarne podróże. Dla mnie to jedna z największych przyjemności , dla innych mogą to być niespodzianki, takie jak np. prezentmarzen.com . Ale żeby mieć siłę na kulinarne podróże i inne przyjemności, uzupełniam zapasy witamin i mikroelementów za pomocą zdrowych surówek.

Smacznego !

 

Zielone śledzie w chińskim sosie

zielone sledzie
zielone sledzie

Bardzo lubię śledzie w każdej niemal postaci , z solonych płatów robię różne przekąski na zimno a jak trafię na świeże tuszki, czyli zielone śledzie – robię je na ciepło. Te są inspirowane daniami chińskiej kuchni i przepisami jednaj z moich pierwszych ulubionych książek kulinarnych – Kuchnią chińską Katarzyny Pospieszyńskiej. Zielone śledzie w połączeniu z przyprawami typowymi dla kuchni chińskiej smakują szczególnie, bardzo je lubię i przyrządzam od czasu do czasu z różnymi dodatkami.

ZIELONE ŚLEDZIE W CHIŃSKIM SOSIE

kilka tuszek zielonych śledzi

2 łyżki sosu sojowego, 2 łyżki słodkiego sosu chili

1/2 łyżeczki imbiru, szczypta papryki i pieprzu, sól

łyżeczka miodu, 2-3 ząbki czosnku

łyżka octu balsamicznego

cebula , kawałek pora

olej do smażenia

Umyte tuszki śledzi lekko solimy, marynujemy w mieszance sosu sojowego, miodu, sosu chili i imbiru.

Na rozgrzany olej wrzucamy zamarynowane śledzie , smażymy z dodatkiem pokrojonej cebuli z obu stron po kilka minut. Dodajemy pokrojony drobno czosnek , paseczki pora i resztę przypraw. Podlewamy kilkoma łyżkami wody i dusimy jeszcze przez chwilę.

Takie śledzie , w słodko-kwaśnych smakach są pyszne , pasuje do nich ryż lub polenta i jakaś sezonowa surówka. Udało mi się zrobić zdjęcia w słońcu, którego ostatanio tak bardzo brakuje. Widziałam nawet specjalne lampki zastępujące jego światło na importmania.pl . Póki co, korzystam z jego obecności nie tylko przy robieniu zdjęć.

Smacznego !

 

Buraczki kiszone z marchewką, czosnkiem i cebulą

buraczki kiszone z marchewką
buraczki kiszone z marchewką

Zazwyczaj kisiłam buraczki z dodatkiem razowego chleba, wykorzystując jego naturalny kwas. Zarówno warzywa jak i kwas burakowy wychodziły bardzo dobre, jednak chciałam spróbować jak smakują buraczki kiszone tradycyjnie, tak jak ogórki . Robię teraz sporo kiszonek, żeby wzmocnić swoją odporność , która ostatnio mocno się obniżyła. Buraczki są warzywami, które można kisić cały rok, podobnie jak kapustę. Postanowiłam dodać do nich marchewki i cebulę, bo w zestawieniu z kapustą bardzo mi smakowały. Wykorzystałam też jako dodatki to, co wkładam zwykle do słoików z kiszonymi ogórkami – wyjęte z zalewy liście wiśni i czarnej porzeczki a także kwiaty kopru. To był eksperyment i sprawdził się doskonale , bo kiszonka wyszła pyszna. Na dodatek barszczyk , który ugotowałam z jej dodatkiem był wyjątkowo smaczny.

BURACZKI KISZONE Z MARCHEWKĄ, CEBULĄ I CZOSNKIEM

kilka buraczków

spora marchewka

cebula, dwa ząbki czosnku

łodyga selera naciowego, gałązka koperku

litr wody i łyżka soli kamiennej

dodatki ze słoika z kiszonymi ogórkami : liście wiśni i czarnej porzeczki, kwiat kopru

Buraczki i marchewki obrałam i pokroiłam na plasterki – tak szybciej się ukiszą i dobrze się je zajada na surowo. Ułożyłam je ciasno w słoikach  przekładając kawałkami cebuli, ząbkami czosnku i dodatkami z kiszonych ogórków. Zagotowałam wodę, rozpuściłam sól i gorącą zalałam warzywa w zdezynfekowanych słoikach. Zakręciłam wyparzonymi i wytartymi na sucho zakrętkami, postawiłam w kuchni w ciepłym miejscu. Po tygodniu otworzyłam jeden słoik, smakowało wszystko wybornie, warzywa były chrupiące, naturalnie kwaśne i aromatyczne.

Barszczyk, który ugotowałam z dodatkiem kiszonych buraczków też był wyjątkowo pyszny. Taki kwas burakowy i warzywa z niego nadaje się doskonale na barszczyk wigilijny. Kiszonki warto robić przez cały rok, by dbać o swoje zdrowie. Ostatnio wymianiałam się doświadczeniami na ten temat z koleżanką, przy okazji opowiedziała mi, jak jej firma wykorzystuje nowoczesne technologie , na przykład takie, jak na interlab.pl .

Sok z kiszonych buraczków można stosować jak naturalne żródło witamin i mikroelementów , z takimi dodatkami, jak ja zrobiłam jest wyjątkowo pyszny.

Smacznego !

 

Domowy serek labneh z ziołami

domowy serek labneh
domowy serek labneh

Bardzo lubię wszelkiego rodzaju sery , pamiętam z dzieciństwa domowe twarożki robione przez Mamę ze zsiadłego mleka.  Teraz trudno o dobre mleko, które by było bazą do serów, toteż coraz częściej robię serki na bazie jogurtu. Wystarczy jogurt grecki wyłożyć na gęste sito , wyłożyć je przedtem gazą , lekko posolić ,  odstawić do odciekania i już mamy domowy serek.  Ja wpadłam na pomysł, by domieszać do jogurtu ziół , najpierw to był czosnek niedźwiedzi, potem zioła prowansalskie. Jak jogurt został odcedzony, postawiłam go jeszcze na sicie do lodówki, by lepiej się ściął. Nie robiłam z niego kulek, wykorzystałam w takiej formie jak wyszedł z sitka do smarowania na kanapki.

Jedynym narzędziem do zrobienia tego sera było sitko. Jednak w produkcji przemysłowej potrzebne są bardziej skomplikowane narzędzia, i to nie tylko w branży spożywczej. Chociaż czasem można ulec złudzeniom 🙂

 

Czyż te stoły warsztatowe nie wyglądają trochę jak meble kuchenne ? Estetyczna forma stanowisk pracy stwarza doskonałe warunki do pracy , narzędzia są posegregowane na odpowiednich wieszakach i w szafkach.

Przy tym stole sześciokątnym można pracować w grupie i nawet w wyjatkowych przypadkach dało by się zrobić warszaty kulinarne 🙂 Te pomysłowe  meble i wyposażenia do pracy wypatrzyłam na fami.com.pl . Wygląda to naprawdę ciekawie , każda rzecz ma swoje miejsce i w razie potrzeby można ją łatwo znaleźć .

I jak przy tym wszystkim wygląda moje narzędzie do robienia domowego sera z jogurtów ? 🙂

Ciasto czekoladowe z kawą, jabłkami i cynamonem

ciasto czekoladowe z kawą
ciasto czekoladowe z kawą

Pogoda nas ostatnio nie rozpieszcza, za oknem szaro, buro i mokro, trzeba więc poprawiać sobie humor odpowiednimi deserami. Na zdjęciu jest ciasto czekoladowe  z kawą i cynamonem , do którego dodałam kawałki jabłek.  Jest aromatyczne i pyszne,  kawałek lub dwa , zwłaszcza zjedzone w towarzystwie poprawiają zdecydowanie nastrój. Czekolada to jedna z największych żródeł endorfin, kawa ożywia smak, zwłaszcza z dodatkiem cynamonu a jabłka doskonale to tego wszystkiego pasują. Najlepiej zrobić tego ciasta od razu dużą ilość, bo chce się zajadać kawałek za kawałkiem.

CIASTO CZEKOLADOWE Z KAWĄ , CYNAMONEM I JABŁKAMI

3 szklanki mąki

1/3 szklanki cukru, 3  łyżki kakao

1/2 łyżeczki cynamonu, 2 łyżeczki proszku do pieczenia

1/3 szklanki oleju, 2/3 szklanki mocnej kawy

2 jajka

2-3 jabłka, obrane i pokrojone

Suche składniki zmieszałam w misce.  Olej  dodałam do miski z nimi , mieszając widelcem. Potem dodałam wystudzoną kawę, na końcu wbiłam jajka i dokładnie wymieszałam wszystko, na końcu wmieszałam pokrojone jabłka.

Ciasto wlałam do natłuszczonej formy , 24 na 36 cm.  Wstawiłam je do piekarnika nagrzanego do 180 C, na około 45 minut. Spróbowałam patyczkiem czy jest suche w środku i wtedy  je wystawiłam.

Ten deser  nie tylko poprawia nastrój ale dzięki kawie i cynamonowi dostarcza energii i ożywia. Można spokojnie zabrać je ze soba w podróż. Teraz, kiedy są ferie jeździmy częściej najwygodniejszą formą jest podróż autem, w która możemy zapakować wszystko, co potrzebujemy i dojechać wygodnie tam, gdzie trzeba. Jeśli decydujemy się na zakup , możemy skorzystać np. z oferty autakrajowe.com.pl .

Mamy tam nie tylko wybór aut osobowych i dosatwczych ale też ubezpieczenia i wszystko, co jest potrzebne w trakcie zakupu i ułatwiające eksploatację a także fachową obsługę.

Możemy więc spokojnie ruszyć w drogę , zabierając ze sobą małe co nieco na poprawę nastroju.

Smacznego !

Drożdżowy placek wytrawny

drożdżowy placek wytrawny
drożdżowy placek wytrawny

Wspominałam często na blogu, że bardzo lubię drożdzowe wypieki , zarówno te słodkie, jak i na słono. Wprawdzie placek drożdżowy kojarzy się raczej ze słodkim smakiem, jednak ja lubię eksperymenty z tym ciastem . Lubię je robić i prawie zawsze mi się udaje. Na specjalne okazje piekę czasem drożdżowy placek wytrawny, o smaku nieco podobnym do pizzy. Jest łatwy do transportu, toteż zabieram go czasem na blogerskie spotkania, zwłaszcza jeśli wiem, że przyda się do piwa 🙂 Podobny był ze mną na ostatnim Blogteju.

DROŻDŻOWY PLACEK WYTRAWNY

1/2 kg mąki

30 g drożdży i łyżeczka cukru

3 łyżki oliwy

jajko

Ok. 15 dkg kawałków sera , żółtego i mozzarelli

Kilka suszonych pomidorów z zalewy

pół kubka pieczarek duszonych z porem

Łyżeczka suszonej bazylii i ziół prowansalskich

Płaska łyżeczka soli

Szczypta pieprzu ziołowego

1, 5 szklanki wody

Drożdże rozrobiłam z cukrem , dolałam pól szklanki letniej wody  i posypałam łyżką mąki. Odstawiłam w cieple miejsce na 10 minut do wyrośnięcia .

Do miski z mąką dodałam zioła, sól, pokrojone serki, pieczarki z porem, suszone pomidory, przyprawy. Potem dodawałam stopniowo mieszając : wyrośnięty rozczyn, jajko,oliwę,  resztę letniej  wody . Wyrabiałam drewnianą łyżką aż ciasto zaczęło odstawać od brzegów miski i pojawiły się pęcherzyki powietrza. Postawiłam przykryte w ciepłym miejscu do podwojenia objętości, co trwało około 45 minut.

Wyłożyłam ciasto na posmarowaną olejem blachę ( dużą, wielkości piekarnika) i zostawiłam kilkanaście minut do podrośnięcia w ciepłym miejscu. Wstawiłam do piekarnika nagrzanego do 180 C i piekłam około 40 minut, aż placek nabrał złotego koloru. Pachniał obłędnie i przywołał do kuchni domowników , łącznie z tymi futrzastymi 🙂

Takie ciasto , zwłaszcza spożywane w towarzystwie piwa wymaga odpowiednio wygodnego miejsca do konsumpcji. Ostatnio oglądałam bardzo ciekawe siedziska na edar.com.pl , można tam znaleźć interesujące wzory.

 

Drożdżowy placek wytrawny smakuje trochę podobnie do pizzy, przynajmniej tak mówią ci, co go próbowali. Łatwo go podzielić na kawałki , w razie potrzeby załadować do pojemnika i zabrać na piknik czy inne spotkanie. Ja polubilam taką formę wypieku, lubię ją nie tylko jeśc ale też i robić. W zakresie doboru dodatków i przypraw jest tu duże pole do popisu.

Smacznego !

 

 

Spersonalizowane prezenty

Prezenty dla najbliższych osób to bardzo ważna sprawa i trzeba ją dobrze przemyśleć. Ja bardzo lubię robić je osobiście , szczególnie takie jadalne i wtedy staram się trafiać jak najlepiej w gust odbiorcy i sprawić mu jak największą przyjemność. Na zdjęciu powyżej widać wydziergane na drutach ocieplacze na kubki. Te są w formie klasycznej, takie sweterkowe, ale na przykład dla miłośników kotów robię specjalnie spersonalizowane, na przykład takie :

 

To była pierwsza próba, potem je udoskonaliłam. Jednak nie zawsze zadowolimy odbiorców naszych prezentów tym, co możemy zrobić sami. Zwłaszcza młodzież woli zostać obdarowana modnymi gadżetami , którymi może się pochwalić przed rówieśnikami. Tak już jest, w pewnym wieku opinia najbliższego otoczenia jest najważniejsza i trzeba to wziąć po uwagę.

Niedawno widziałam opracowanie mówiące o tym, jak wielką uwagę młodzi ludzie zwracają uwagę na telefony swoich koleżanek i kolegów. Bajery , w które są one wyposażone też odgrywają dużą rolę.

Przy telefonie fajnym spersonalizowanym podarunkiem może być opakowanie na telefon, które teraz ma  dużo możliwości co do wzoru , koloru czy kształtu. Można nawet sobie zamówić spersonalizowane etui, z dowolnym zdjęciem lub motywem , widziałam taką usługę na https://zaprojektujetui.pl/ . To bardzo fajny prezent dla kogoś bliskiego, wybór wzoru ma niemal nieograniczone możliwości, każdy znajdzie coś dla siebie.

A potem można się umówić przez telefon na przykład na dobrą herbatkę. Te aromatyczne napoje są ostatnio moją specjalnością, w okresie gwiazdkowym rozdałam sporo różnych ziół i mieszanek w płóciennych torebkach, cieszą się powodzeniem, więc robię wciąż nowe na bazie ususzonych ziół.

Lekka sałatka z serem i awokado

sałatka z serem
sałatka z serem

Kilkanaście dni temu zdawałam relację z mojej ciekawej próby kulinarnej- robiłam ser na podstawie  XVIII-wiecznego przepisu , z twarogu z dodatkiem ziemniaków. Trochę zbyt mocno ten ser posoliłam, smakował ciekawie ale był dośc mocno słony. Nie aż tak, by trudno go było zjeść , ale łagodne dodatki są do niego niezbędne. Na chlebie dobrze się komponował z konfiturą z żurawiny, ale chciałam go też wykorzystać w inny sposób. Ta lekka sałatka z serem musiała być więc dobrze skomponowana, by równoważyć jego intensywny smak.  Pomarańcza od razu mi się nasunęła, awokado ze swą łagodną tłustością też dobrze pasowało, żurawina i łagodna czerwona cebula dopełniły smaku. Do dressingu wykorzystałam aromatyczny ocet bzowy, olej z ostropestu i świeże zioła – miętę i oregano . Łagodna wędlina z piersi kurczaka, peklowana i gotowana została kontrastowym dodatkiem.

SAŁATKA Z SUSZONYM SEREM I AWOKADO

pół główki sałaty masłowej

pomarańcza, słodka

1/2 awokado

pół czerwonej cebuli

łodyga selera naciowego

kilka plastrów sera suszonego z dodatkiem ziemniaków

kilka plastrów peklowanej piersi kurczaka

łyżka suszonej żurawiny

2 łyżki octu z dzikiego bzu

łyzka oleju z ostropestu

pieprz ziołowy

świeża mięta i oregano

szczypta Ziółek Małgosi

Umytą, osuszoną i porwaną na kawałki sałatę kładziemy na talerzu, na niej układamy czątki pomarańczy i awokado, kawałki sera i wędliny, plasterki czerwonej cebuli i selera naciowego. Polewamy octem bzowym i dobrym olejem , posypujemy pieprzem ziołowym, ziółkami Małgosi i świeżymi listkami mięty, oregano czy bazylii, suszoną żurawiną. Nie soliłam tej sałatki, bo ser był dośc słony, po wymieszaniu wszystko smakowało tak, jak trzeba. Myślę, że jeśli posypiemy ją płatkami migdałów albo pestkami słonecznika, zyska jeszcze na smaku ( ja o tym zapomniałam, z przejęcia, nie mogłam doczekac się smaku sera w sałatce.

Muszę przyznać, że to jedna z sałatek, które mi ostatnio smakowały wyjątkowo. Cieszę się, że do sera, mojego udanego eksperymentu kulinarnego , dopasowałam składniki, które podkreśliły jego walory. To był prawdziwy comfort food. A props komfortu, widziałam ostatnio coś ciekawego : dreamsdesign.pl/oferta/materace/termoelastyczne, wyglądają na bardzo wygodne.

A wracając do sera – wypróbowałam też starty drobno jak parmezan do sosu brokułowego , też doskonale smakował.

Smacznego !

Karnawałowe racuszki na koncert Korteza

Na kolejny koncert Korteza , który odbył się w ubiegłą niedzielę nie miałam daleko, mogłam się więc wykazać kulinarnie w całej okazałości. To był koniec karnawału a moją specjalnością w tym czasie są drożdżowe racuszki , nasmażyłam więc na świeżo ich sporą ilość. Dodałam do ciasta serek waniliowy, sok z mandarynki i mój tajny składnik odziedziczony po Mamie – łyżkę smakowego alkoholu. Tym razem była to aromatyczna nalewka z dzikiego bzu , zgodna ze słowami przeboju ” Z imbirem ” – sypnęłam cukru, narwałam bzu , przemacerowała się od lata i teraz bardzo się przydała . Racuszki w kartonie wyglądały imponująco 🙂

Są zrobione z tego przepisu, z dodatkami, o których wspomniałam. Jak zwykle spotkałam się z ekipą Korteza przed koncertem, by dostarczyć muzykom „bombę kaloryczną ” . Smakowały wszystkim , najbardziej Kortezowi, który zamówi sobie powtórkę przy następnej okazji. Spodobała mu się też regionalna nazwa tego specjału, bo na moich rodzinnych Kujawach mówi się na nie „ruchanki”, od ruszającego się przy smażeniu drożdzowego ciasta.

Bomba kaloryczna chyba podziałała, bo na koncercie artysta wraz z towarzyszącymi mu muzykami dał z siebie wszystko .

Zaczęło się jak zwykle spokojnie i nostalgicznie przy gitarze, potem wokalowi Korteza, który uwielbiam towarzyszyła muzyka bardzo różnorodna i dynamicznie się zmieniająca – Kortez kilka razy przenosił się od gitary do pianina, podobnie Doman a Olek wraz z pomagającym mu Robertem zwanym Miśkiem instrumentalnie brzmiał za pół orkiestry. W pewnym momencie ( chyba przy nowym kawałku „Już nie pamiętam” ) Kortez siadł do pianina jednocześnie trzymając gitarę ! To była bardzo melodyjna i nastrojowa piosenka , aż zachęcała do przytulanego tańca… Nowe było też bardzo emocjonalne i rytmiczne „Czy to już dno” . Nie mogę sie doczekać studyjnych wersji nowości, by ich spokojnie posluchać i wyłapać wszystkie niuanse.

Jak już pisałam w relacji z Poznania , piosenki z nowej płyty na koncercie przeplatają się z tym z pierwszej, tworząc niezwykły klimat . Po kilku najbardziej emocjonalnych przychodziły te lżejsze, nastrój był odpowiednio rozłożony i cały koncert zostawił niezapomniane wrażenie. Mnie jak zwykle łzy zakręciły się przy Zostań... Na koniec było kilka solowych bisów Korteza, takie kameralne wykonania mają swój specyficzny urok.

Po koncercie i chwili oddechu Kortez jak zwykle spotkał się z fanami. Dla mnie tym razem były to też niezwykłe chwile, bo podczas koncertu jedna z fanek ( znała piosenki na pamięć, bo nuciła je ale na koncercie była po raz pierwszy) …rozpoznała mnie za zdjęć z fanowskiej grupy Korteza , jako „panią od ciasta” . Szybko przeszłyśmy na ty, wymianiłyśmy wrażenia , opowiedziałyśmy sobie o emocjach jakie nam towarzyszą przy słuchaniu muzyki Korteza i zrobiłyśmy sobie zdjecia, wspólne i z artystą 🙂

Na drogę zostawiłam jeszcze ekipie Korteza placek szpinakowy, wytrawny, bo kiedyś wspomniałam , że taki robię i wzbudził zainteresowanie . Zimowo-wiosenna trasa koncertowa Korteza jest bardzo wyczerpująca, ale cieszy się powodzeniem, bo bilety rozchodzą się błyskawicznie . Muzycy pracują wciaż nad nowymi brzmieniami, miałam szczęście wejśc pod koniec próby i słyszałam jak coś zabrzmiało inaczej, lepiej i zostało już włączone do koncertu.

Przepis na podobny placek jest tutaj, ten był z dużą ilością ziół i suszonymi pomidorami. To, co zostało zjedzone po koncercie spotkalo się z pochwałą. Ciesze się niezmiernie, że realne efekty mojego blogowania i gotowania zostają docenione w tak niezwykłych okolicznościach. Relacje z poprzednich koncertów z akcji z ciastem można zobaczyć tutaj .

Do zobaczenia na trasie 🙂

 

 

 

Nadziewane muffinki i racuchy z pączkowego ciasta

 

nadziewane muffinki
nadziewane muffinki

Na Tłusty Czwartek i podobne dni karnawału rzadko robię pączki, bo nie lubię smażenia w głębokim tłuszczu, wymyślam więc słodkości w podobnych smakach, które można zrobić w innej formie. Pączka – jednego lub dwa zjadam kupionego, dla tradycji, domowe racuszki czy nadziewane muffinki zajadam  w większych, acz umiarkowanych ilościach. Zrobiam ciasto takie jak na pączki, nieco lżejsze, bo z dodatkiem jogurtu i kokosowej śmietanki, część włożyłam do muffinkowych foremek , nadziałam doskonałymi wiśniami z syropu i upiekłam a resztę ciasta usmażyłam na patelni w formie racuszków- te już bez nadziewania.

NADZIEWANE MUFFINKI Z PĄCZOWEGO CIASTA PLUS RACUSZKI W BONUSIE

3/4 kg mąki pszennej

3 łyżki  stopionego masła plus 3 łyżki oleju

50 g drożdży

szklanka mleka

1/2 szklanki jogurtu naturalnego i 2 łyżki śmietanki kokosowej ( z góry puszki, bez mieszania)

3 jajka

4 łyżki cukru i jedna z wanilią

szczypta soli

łyżka pigwówki

wiśnie w syropie do  nadziania

olej do smażenia do racuszków

Najpierw roztarłam drożdże z łyżeczką cukru, dodałam połowę  letniego mleka , posypałam łyżką mąki i odstawiłam do wyrośnięcia. W międzyczasie stopiłam i przestudziłam masło ,  ubiłam lekko cukry  z jajkami.

Do miski wsypałam mąkę, posoliłam troszkę, dodawałam stopniowo mieszając : wyrośnięty rozczyn, jajka z cukrem, resztę mleka, jogurt, śmietankę kokosową, stopione masło w temperaturze pokojowej, olej ( dla lepszej wilgotności ciasta )  i pigwówkę9 dla aromatu i lepszego rośnięcia ciasta). Wyrabiałam drewnianą łyżką aż ciasto zaczęło odstawać od brzegów miski i pojawiły się pęcherzyki powietrza. Postawiłam je przykryte w ciepłym miejscu do podwojenia objętości, na około pół godziny.

Foremki do muffinek wysmarowałam cienko olejem, napełniałam ciastem do połowy, kładłam po 1-2 wiśnie  i przykrywałam łyżeczką ciasta. Postawiłam je na 5 minut w ciepłe miejsce, by lekko podrosły.

Miałam 18 foremek, więc ciasta zostało jeszcze sporo. Jak włożyłam muffinki do piekarnika ( na 180 C , na pół godziny) rozgrzałam na dwóch patelniach olej ( 2-3 mm warstwę ) i smażyłam racuszki kładąc po łyżce ciasta na jednego . Jak się ścięły od spodu, przewracałam je na drugą stronę. Dwie patelnie dlatego, żeby było szybciej , nie lubię oparów gorącego tłuszczu i dlatego tak rzadko smażę pączki.

Po usmażeniu kładłam racuszki na talerz wyłożony papierowym ręcznikiem do odsączenia z nadmiaru tłuszczu, potem obtaczałam je w cukrze-pudrze.

Jak były gotowe, zajrzałam do piekarnika, muffinki były już zarumienione od góry, ale nie odstawały od brzegów foremek, pozwoliląm im więc dopiec się spokojnie. Po pół godzinie z kawałkiem były gotowe. Po ostudzeniu posypałam je cukrem -pudrem a część polałam wiśniowym syropem póki jeszcze były gorące.

Jedne i drugie są pyszne, pączka zjadłam jednego dla tradycji, racuszków i muffinek nieco więcej. Dodatek jogurtu i mleczka koksowego do ciasta sprawił, że są delikatne, lżejsze  i przyjemnie się je zajada.

Smacznego !