Tak wygląda świat z perspektywy szklanki piwa. To akurat jest ciemne z Browaru na Jurze, jednego z ostatnich etapów mojego tegorocznego zwiedzania i degustowania. Szkoda, że w tym toku na Poznańskich Targach Piwnych nie było takiej możliwości , jak rok temu – spróbowania piwa w małej ilości, „setki „- to ograniczało ilość piw możliwych do spróbowania.
Zaczęłam od stoiska Setka Pub , gdzie nabyłam szklankę widoczną na zdjęciu – tych ciekawszych w kształcie już nie było ( w niedzielę po południu), od jasnego piwa o zakręconej nazwie , której już nie pamiętam. Za to piwo mi smakowało 🙂

Stoisk w tym roku było o wiele mniej, więc zwiedzanie nie trwało długo. Na stoisku poniższego browaru było piwo jagodowe, zastanawiałam się , czy go nie spróbować, ale by zachować zdolności do degustacji zdecydowałam się na porter z Browaru Cieszyn.

Polskie browary były silnie reprezentowane. Z nowości kupiłam dla syna najnowsze dzieło Fortuny z MIłosławia, z otwartej fermentacji. Smakowało 🙂

Przy stoisku Browaru na Jurze zatrzymałam się nie tylko przy piwie, ale też przy rozmowach. Bardzo miłe panie ze stoiska dyskutowały ze mną o wykorzystaniu piwa do jedzenia , podobno mule na ich Kwasie Pruskim doskonale smakują. Przy tym browarze jest też restauracja , w której można zjeść potrawy i pasujące do miejscowych piw i gotowane z ich udziałem.

Było też sporo stoisk z jedzeniem, Kaszubi serwowali czebureki, można było spróbować litewskich wędlin, suszonej wołowiny, oscypków w różnych wersjach i dań przygotowywanych z dodatkiem piwa- np. past serowych na krakersach. Zdjęć ich nie pokażę, bo robiłam je na końcu i coś mi wyszły nieostre 🙂

Skupiłam się raczej na atmosferze wydarzenia, kto chce poczytać coś bardziej fachowego, może zajrzeć do relacji na Najsmaczniejszy.com.pl . Jak rok temu na Targi przychodziły nawet rodziny z dziećmi, przy czym rodzice traktowali milusińskich dość bezceremonialnie ( patrz zdjęcie poniżej). Widać było, że wszyscy się dobrze bawią a o to przecież przy piwie chodzi.