Miesięczne archiwum: czerwiec 2012

Racuszki serowe z sosem truskawkowym

racuser

 

Robiłam już kiedyś  racuchy serowe z ciasta drożdżowego. Tym razem dodałam twaróg do ciasta naleśnikowego,dając trochę proszku do pieczenia, by ładniej urosły. Wyszły pyszne, nieco cięższe niż te drożdżowe. Polane sosem z truskawek, malin i jogurtu smakowały wyśmienicie.

 

RACUSZKI SEROWE Z SOSEM TRUSKAWKOWYM

 

pół kostki twarogu półtłustego

2 jajka

czubata  szklanka mąki

1/2 szklanki mleka

1/2 szklanki wody gazowanej

łyżka cukru z wanilią

szczypta soli

łyżeczka proszku do pieczenia

olej do smażenia

sos : truskawki i trochę malin przesypane cukrem, jogurt naturalny

Ser z jajkami i cukrem roztarłam w misce drewnianą pałką do ciasta, dodałam mleko, mąkę z proszkiem i wodę gazowaną, posoliłam nieco. Łyżka formowałam owalne placuszki  kładłam na patelnię z rozgrzanym olejem, po czy przykryłam pokrywką.  Gdy się zrumieniły od spodu i ścięły na wierzchu , przewracałam i dosmażałam z drugiej strony. Odsączyłam z tłuszczu na papierowych ręcznikach.

Jedliśmy je lekko przestudzone, polane sosem z rozgniecionych z cukrem truskawek i malin oraz  gęstego jogurtu . Pyszne letnie danie.

Dodaję je do akcji racuszkowej i truskawkowej.

Smacznego !

 

 

racusero

Knedle z wiśniami

knedlewi

 

Wiśni mam w tym roku niewiele, toteż staram się je jak najlepiej wykorzystać. Knedli się trochę obawiałam, bo trzy lata temu jak robiłam serowe, ze śliwkami, miałam problemy z ciastem- strasznie się lepiło. Ale u Dorotki z Pozytywnej Kuchni zauważyłam przepis inny, niż miałam wtedy i odważyłam się je zrobić. Przepis nieco zmodyfikowałam, dałam więcej wszystkiego, bo na moją Rodzinkę tyle trzeba. Z tego też względu kładłam po dwie wiśnie do jednego knedla, żeby praca mi szybciej poszła. Dałam za to mniej jajek, by ciasto się za bardzo nie lepiło. Wyszło mi fajne elastyczne ciasto, na 30 knedli.

 

KNEDLE Z WIŚNIAMI

 

3/4 kg ugotowanych w mundurkach ziemniaków

3 szklanki mąki

jedno jajko

sól, cukier do smaku

wiśnie drążone, cukier i cynamon do przesypania

Wiśnie wydrylowałam i przesypałam cukrem z cynamonem – mało ostatnio słońca i są dość kwaśne, mimo, że dojrzałe.

Ziemniaki obrałam i zaraz rozgniotłam dokładnie ugniataczką. Wystudziłam trochę, ale do jeszcze ciepłych dodałam mąkę,wyrabiając stopniowo. Wypraktykowałam to kiedyś – ciasta z dodatkiem ziemniaków są bardziej plastyczne, gdy się tak robi. Pod koniec dodałam sól i cukier,  jajko i resztę mąki, wyrabiałam kilka minut, aż ciasto zrobiło się plastyczne.

Nabierałam na dłoń kawałek ciasta, rozpłaszczałam na elipsę, wkładałam po dwie wiśnie, zawijałam je i formowałam knedle wielkości małego jajka. Wrzuciłam je na lekko osoloną wodę ( na tę ilość w dwóch garnkach) i gotowałam ok. 7 minut od wypłynięcia. Wyłowiłam najpierw jeden, przekroiłam na pół i sprawdziłam, czy ciasto w środku dobrze się ugotowało. Nie było surowe, więc wyłowiłam wszystkie łyżką cedzakową.

Jedliśmy je polane naturalnym jogurtem  i posypane cukrem. Zniknęły błyskawiczne, ledwo zdążyłam zrobić zdjęcia. Panowie uznali, że zrobiłam za mało, mino, że na pierwsze danie była zupa. Jak mi pomogą lepić następnym razem, to zrobię więcej. Ciasto knedlowe już wypraktykowałam.

Cieszę się, że knedle mi się dziś udały, bo mam fajny przepis na jubileuszowy, 800 wpis na blogu 🙂

Smacznego !

 

knedlewis

 

Kompot rabarbarowy na trzy sposoby

komrabzo

Powoli mija pora na rabarbar, kompoty robię już z innych owoców, chcę jeszcze pokazać, jakie robiłam na bazie rabarbaru- może jeszcze się komuś przyda. Ten pierwszy , na zdjęciu powyżej jest z dodatkiem syropu z kwiatów czarnego bzu.

KOMPOT RABARBAROWY Z SYROPEM Z BZU

 

4-5 łodyg rabarbaru

2 łyżki cukru

2 łyżki syropu z kwiatów czarnego bzu

Rabarbar kroimy na kawałki , zalewamy wodą , dodajemy cukier i gotujemy na wolnym ogniu 10 minut od zagotowania. Studzimy, dodajemy syrop z bzu, mieszamy.

I drugi :

KOMPOT RABARBAROWO- JABŁKOWY

 

4-3 łodyg rabarbaru

4łyżki cukru

2-3 jabłka

szczypta cynamonu

Rabarbar kroimy na kawałki , zalewamy wodą , dodajemy obrane i pokrojone jabłka, cynamon, cukier i gotujemy na wolnym ogniu 15 minut od zagotowania. Studzimy.

 

komrajab

 

Trzeci jest podobny, tylko bez cynamonu – dodałam za to garść pierwszych czereśni :

 

komcze

 

A na koniec sympatyczna piosenka o rabarbarze do posłuchania : klik

Kompoty dodaję do rabarbarowej akcji :

Sernik na zimno z truskawkami i galaretką

serztru

 

To letnia klasyka, ulubiona przez całą Rodzinkę a przede wszystkim przez mojego syna. Zrobiłam go więc dla uczczenia naukowego sukcesu tego ostatniego- zdobycia licencjatu. Smak zimnego serniczka i truskawek podkreśla cytrynowa galaretka.

 

SERNIK NA ZIMNO Z TRUSKAWKAMI I GALARETKĄ

 

60 dkg mielonego twarogu
3 łyżki cukru-pudru
½ kostki masła
2 łyżki żelatyny
1/3 szklanki mleka
galaretka cytrynowa
truskawki
Miękkie masło  ucieramy z cukrem-pudrem na puszystą masę. Dodajemy stopniowo ser i miksujemy. Żelatynę namaczamy w niewielkiej ilości zimnej przegotowanej wody a po chwili zalewamy mlekiem i wstawiamy do kuchenki na minutę i 20 sek na 300 W. Mieszamy energicznie i gdy się rozpuści, dodajemy mieszając do masy. Wkładamy do naczynia i wstawiamy do lodówki do zastygnięcia.
Przygotowujemy galaretkę według przepisu. Studzimy dokładnie mieszając.
Myjemy i obieramy truskawki. Gdy sernik zastygnie, układamy je na nim.  Zalewamy niewielką ilością zimnej galaretki i wstawiamy do lodówki. Gdy owoce się „przykleją”, wlewamy resztę galaretki i czekamy, aż wszystko zastygnie.

Poszedł prawie cały na podwieczorek. Nie ma co się dziwić – sam sernik na zimno już jest pyszny a jeszcze truskawki i galaretka… Kwintesencja lata ! Dodaję go do akcji sernikowej i truskawkowej.

Smacznego !

 

Odpowiedź Kominkowi- kilkanaście godzin w rodzinie

jabserni

 

Takich tekstów nie pisze się na blogu kulinarnym, ale innego nie mam. Poza tym kulinaria będą występować, a jakże. Piszę to, bo coś mnie wczoraj mocno ruszyło.

Przeczytałam tekst Kominka” 17 godzin samotności”. Nie można mu odmówić logiki. Przeczytałam też komentarze pod nim, sporo ten tekst popierających. I lekko się przeraziłam. Ja jednak jestem z zupełnie innej bajki ! Oto moja niedziela :

8.30.  Budzi mnie zapach świeżo zrobionej kawy. To mój P. wchodzi do sypialni z naszymi niedzielnymi filiżankami, ze specjalną tacką na ciasto ( zdjęcie powyżej)i powtarza ten sam, jak co tydzień dowcip : Kawa i ciasto, sam upiekłem… Oczywiście ciasto upiekłam ja dzień wcześniej, żeby można było tradycyjnie rozpocząć niedzielny poranek. Pijemy kawę i jemy ciasto w łóżku, stawiając tacki na swoich nocnych stoliczkach. Mamy niepisany zwyczaj, że ten, kto pierwszy wstaje, robi kawę dla dwojga. Pół godziny później wchodzi do pokoju Młoda, gimnazjalistka i pyta- kiedy śniadanie ? Wskakuje na chwilę miedzy nas do łóżka. Jakby nas było mało, przychodzi też kot na porcję porannych pieszczot.

10.00. P. po wizycie w łazience gotuje niedzielne jajka na miękko, ja dołączam  nieco później , robię do nich sałatkę i herbatę. Młoda ma nakryć do stołu, ale zasiedziała się przy komputerze i przychodzi na ostatnią chwilę, zabierając z kuchni tylko herbatę. Syn ( student) nie je z nami śniadania, bo w niedzielę wstaje  dopiero na obiad. Po śniadaniu każdy zmywa po sobie, odruchowo.

10.30. Młoda ogląda telewizję, ja czytam. P. siedzi przy kompie.

11.30. Oni się zmieniają, ja w międzyczasie zaglądam na chwilę do kompa, potem zabieram się za niedzielny rosołek. Pytam P. czy rozpali grilla do obiadu. Na dworze jest parno i gorąco, więc postanawiamy jeść w domu, mięso zrobię na patelni grillowej. Za to P. obierze ziemniaki ( ja tego nie cierpię). Młoda ma mi pomóc zrobić surówkę, wykręca się, ale w końcu przychodzi do kuchni.

12.30.Przypomina mi się o praniu wstawionym wczoraj wieczorem. Pytam, kto wywiesi do suszenia. Nie jest łatwo ich odciągnąć od własnych zajęć, ale w garnkach bulgoce wszystko jak trzeba, więc robię to sama.

13.00. Syn wychodzi ze swojego pokoju z naręczem prania. Wrzuca do pralki, Młoda ją uruchamia. Możemy jeść obiad – taśmowo podaję z kuchni nakrycia, dzieci noszą do stołu. Ja rosołek piję z kubka , więc kiedy oni go jedzą, robię jeszcze w pośpiechu zdjęcia mięsa i surówki na bloga. Po obiedzie wstawiamy naczynia do zmywarki. Dzieci wychodzą do swoich pokojów, Młoda robi lekcje, ja siadam do kompa napisać post na bloga i przejrzeć pocztę. Słucham swojej muzyki.

 

kapzjabskrzyd

 

14.30. P. z Młodą  chcą mnie wyciągnąć na spacer. Nie bardzo mi się chce, nie lubię parnej pogody, mimo namów zostaję w domu z książką na łóżku. Idą sami. Drzemię. Syn ogląda telewizję.

16.00 . Pijemy poobiednią kawę , jemy ciasto i lody na podwieczorek. W szufladzie na słodycze jest reszta czekolady, dzielmy ją  niesprawiedliwie. Rozmawiamy o planach wakacyjnych. W tym roku nie ma wspólnego wyjazdu, każdy ma własne plany, Ustalamy terminy i formę kontaktu. Syn z kolejnym kawałkiem ciasta znika w swoim pokoju. Przypominam mu, żeby zebrał naczynia od siebie i dopełnił zmywarkę. Słyszę zaaaraz…

 

lodyp

18.00 Dzieci wychodzą, spotkać się każdy ze swoimi znajomymi. P. przegląda kalendarz i ustawia sobie tydzień pracy, ja rozmawiam przez komputer z najstarszą córką, która mieszka i pracuje hen, w Polsce ( dobrze, że nie w świecie !). Przy okazji obserwuję na Facebooku pewną znajomą z sieci, nieco tylko ode mnie młodszą, która co chwilę wrzuca posty i intensywnie komentuje znajomych. To nie pierwszy raz – myślę, że za wszelka cenę szuka kontaktu. Sprawdzam , czy jest status związku. Jest- wolna.

19.30. Dzieci jeszcze nie wracają, więc nie robimy wspólnej kolacji, każdy zjada to, na co ma ochotę, w swoim czasie. Rozmawiamy o planach na tydzień, bo zapowiada się dość intensywny w wydarzenia. Uprzedzam P. o roszczeniach finansowych Młodej  związanych z jej planami. Trochę się krzywi, ale akceptuje z małą korektą.

20.30. Dzieci wracają, jedzą, Młoda idzie do siebie, my z synem oglądamy mecz. Włączamy wreszcie zmywarkę. Przypomina mi się o praniu syna. A, wywieszę jutro rano.

23.00 Po meczu syn idzie do siebie a my po kolei do łazienki. Trochę czytamy w łóżku.

23.30. Jak dobrze, że w tym wielkim łóżku nie jestem sama…

Na co dzień u nas w domu bardziej iskrzy, w niedziele staramy się o maksimum tolerancji.

Każdy ma prawo do swoich poglądów i stylu życia. Nie potępiam Kominka, myślę, że może  znajdzie kogoś, kto mu pomoże zmienić zdanie na temat zalet samotności. Jest jednak bardzo popularnym  wśród współczesnego pokolenia blogerem i dlatego, jak to przeczytałam, to się przeraziłam. Jestem z innej bajki. I jest mi smutno.

P.S. Kominka poznałam osobiście na Blog Forum w Gdańsku, bardzo miło nam się  rozmawiało, nawet zamówił u mnie na blogu przepis na golonkę w piwie.

Leczo ze szparagami

leczoszpa

 

Już końcówka szparagów, ale może jeszcze gdzieś znajdziecie. U mnie reszta z pęczka wylądowała w leczo. Dodałam do niego ostatni słoik kabaczka w pomidorach, który  znalazłam w piwnicy. Wyszło smaczne letnie leczo . Zamiast kabaczka można dodać dostępną już cukinię.

 

LECZO Z KABACZKIEM I SZPARAGAMI

 

2 cebule

zielona i czerwona papryka

pół pęczka szparagów

słoik kabaczka w pomidorach

olej do smażenia

sól, pieprz , papryka słodka i wędzona

bazylia i tymianek

Na oleju podsmażyłam pokrojoną w krążki cebulę, dodałam paski papryki oraz obrane i pokrojone na kawałki szparagi. Dodałam pieprz i papryki, smażyłam razem  kilka minut. Gdy warzywa zmiękły, ale były al dente, włożyłam kabaczki ze słoika i dodałam szklankę zalewy pomidorowej od nich. Posoliłam, dodałam zioła i poddusiłam jeszcze kilka minut, aby smaki się połączyły.

Jedliśmy je z chlebem, szparagi wzbogaciły smak lecza, razem z kabaczkami i zalewą z zaprawionych w ubiegłe wakacje pomidorów to był prawdziwy smak lata.

Smacznego !

 

leczoszparago

 

Koktajl truskawkowo- bananowy z syropem z bzu

koktru

 

Podczas upałów nie bardzo dopisuje nam apetyt, natomiast picie pod każdą postacią idzie jak…woda ! Korzystam z sezonu i robię kompoty oraz koktajle, wykorzystując sezonowe owoce. Tym razem truskawki, do których dodałam banana. Wzbogaciłam koktajl o kwiatowy i aromatyczny akcent, dodając kilka łyżek syropu z kwiatów czarnego bzu. Bazą koktajlu jest moja ulubiona maślanka.

 

KOKTAJL TRUSKAWKOWY Z SYROPEM Z KWIATÓW CZARNEGO BZU

 

litr maślanki

mały jogurt naturalny

1/2 szklanki truskawek

banan

2 łyżki syropu z kwiatów czarnego bzu

2 łyżki cukru

Umyte truskawki rozgniatamy i przesypujemy cukrem, niech puszczą sok. Banana kroimy na kawałki i miksujemy razem z truskawkami. Miksując dodajemy maślankę i jogurt, wlewamy bzowy syrop.

W czasie upałów robię takie koktajle zamiast zupy, są orzeźwiające i pożywne. Syrop z bzu świetnie podkreśla smak truskawek.

Smacznego !

 

Sałatka prawie grecka

grecka

 

Bardzo lubię sałatkę  grecką i kiedy ostatnio zalegała mi w lodówce feta, postanowiłam ją wykorzystać. Nie miałam jednak w domu oliwek, zastąpiłam je więc kolorową papryką. Wypróbowałam też sos sałatkowy, który dostałam od Winiar. Wybrałam ziołowy z koperkiem. Koperek warto dodawać do sałatek, w których łączymy zielonego ogórka z pomidorem. Ogórek niszczy witaminę C w pomidorach, a jeśli dodamy do niego koperek( i/lub coś kwaśnego), zatrzymamy ten proces. Dlatego posypałam też ogórki świeżym koperkiem, zanim połączyłam je z pomidorami.

 

SAŁATKA POMIDOROWO-OGÓRKOWA Z FETĄ I PAPRYKĄ

 

2-3 pomidory

zielony ogórek

dymka ze szczypiorem

żółta papryka

kawałek sera feta

2 łyżki posiekanego koperku

sos koperkowo-ziołowy Winiary

sól ziołowa, pieprz świeżo zmielony

Najpierw pokroiłam na plasterki ogórki, posoliłam je i posypałam koperkiem. Paprykę podzieliłam na kawałki, pomidory i cebulę na plasterki. Wymieszałam to wszystko z sosem, ułożyłam na półmisku po czym  posypałam solą ziołową i pieprzem z młynka. Na koniec pokruszyłam na to fetę i wrzuciłam posiekany szczypior z dymki.

Nie była to klasyczna grecka sałatka, ale bardzo nam smakowała na letnia kolację.

Smacznego !

grecka1

 

Jogurtowiec truskawkowy na kawowym spodzie

jogtru

 

Moi domownicy uwielbiają wszelkiego rodzaju pianki, na bazie galaretki lub żelatyny. Lubią je i same i na spodzie z ciasta. Teraz, latem można  robić pianki z dodatkiem owoców, z czego skwapliwie korzystam. Tym razem  jogurtowa, z galaretką  i truskawkami, z dodatkiem garści czarnych porzeczek, które już mi dojrzewają na krzaku. Robiłam ten deser w pośpiechu, toteż spód zrobiłam szybko, w kuchence mikrofalowej. Ciasto jest kawowe, bez jajek.

 

JOGURTOWIEC TRUSKAWKOWY NA KAWOWYM SPODZIE Z MIKROFALÓWKI

ciasto :

niepełna szklanka mąki

łyżka kawy mielonej

łyżka kakao

2 łyżki cukru

4 łyżki oleju

1/4 szklanki wody gazowanej

płaska łyżeczka proszku do pieczenia

szczypta cynamonu

masa :

400 ml gęstego jogurtu naturalnego

łyżka cukru-pudru

galaretka truskawkowa + szklanka wrzątku

łyżeczka żelatyny

pół szklanki truskawek przesypanych cukrem wg, gustu

garść czarnych porzeczek

Jeżeli chcemy zrobić to ciasto w miarę szybko, najlepiej zacząć od rozpuszczenia galaretki z dodatkiem żelatyny w szklance wrzątku. Niech sobie powoli stygnie i tężeje, pamiętajmy tylko, żeby ją często mieszać, by galaretka nie ustała się na dnie. Potem przesypujemy cukrem umyte i obrane truskawki i ewentualnie porzeczki, żeby puściły trochę soku.

Ciasto robi się błyskawicznie – suche składniki wsypujemy do miski i mieszając łyżką lub widelcem dodajemy olej i wodę gazowaną. Powinno mieć konsystencję gęstego naleśnikowego , w razie potrzeby dolewamy wody lub dosypujemy mąki.

Wkładamy do mikrofalówki , na 600 W na 8-10 minut, w razie potrzeby dodajemy jeszcze minutę. Wyjmujemy żeby ostygło, zostawiamy w tym samym naczyniu, w którym robiliśmy.

Miksujemy truskawki.

Gdy galaretka zaczyna tężeć, ubijamy jogurt z cukrem-pudrem, dodajemy zmiksowane owoce i potem, miksując na najmniejszych obrotach lub mieszając  – galaretkę. Chwilę ją zostawiamy, żeby zaczęła się wiązać – wystarczy kilka minut. Potem wylewamy ją na przestudzony kawowy spód i wstawiamy do lodówki. Im dłużej tam stoi, tym lepiej się kroi, ale jak komuś spieszno, może to zrobić już po 1, 5 godziny.

Kawowo-cynamonowy spód jest ciekawą bazą pod delikatną piankę . U mnie to ciasto poszło błyskawicznie.

Smacznego !

 

 

Zupa – krem z kalarepki z koperkiem

kremkal

 

Jak to dobrze, ze zaczyna się lato z jego obfitością warzyw i owoców ! Nic, tylko korzystać ! Jedną z moich ulubionych form wykorzystania  darów natury latem są zupy jarzynowe. Ostatnio wolę je robić w formie kremów, domownicy takie chętniej zjadają . Jest już młoda włoszczyzna, ziemniaki , kalarepki i koperku też pod dostatkiem, zabieramy się więc za robienie zupy :

 

KREM Z KALAREPKI Z KOPERKIEM

 

Pęczek młodej włoszczyzny

dwie średnie kalarepki z liśćmi

3-4 młode ziemniaki

2-3 łyżki posiekanego koperku

sól, pieprz  świeżo zmielony, tymianek

Można taką zupę zrobić na kawałku mięsa, ale równie dobrze obejdzie się bez niego – ja taką wersje ugotowałam. Do garnka z posolona wodą wrzucamy obraną i pokrojoną włoszczyznę oraz kalarepki. Młode warzywa szybko się gotują, więc po 15-20 minutach od zagotowania dodajemy pokrojone ziemniaki i liście kalarepki, gotujemy jeszcze kilkanaście minut do miękkości. Wrzucamy posiekany koperek, doprawiamy pieprzem i tymiankiem, ewentualnie dosalamy. Miksujemy.

Moi domownicy jedzą do kremowych zup warzywnych drobne grzanki z chleba, ja wolę je bez niczego. W jednej i drugiej postaci zupa jest pyszna. Koperek i tymianek bardzo pasują do smaku młodej włoszczyzny i kalarepki.

Smacznego !

 

kremkala